صنعت ضعیف توسعه یافته ترین استان آذربایجان جنوبی بین کلان شهرهای ایران طی دورههای 1367-80- أ. (آیهان) مهدیلو
این نوشته تحلیلی است بر مقاله "" بررسی اثر توسعه صادرات بر رشد بهرهوری کل عوامل تولید استانهای تهران، اصفهان، آذربایجان شرقی و خراسان"" از جناب دکتر بیژن صفوی، که این مقاله برگرفته از رساله دکتری آقای بیژن صفوی (استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب) میباشد که به راهنمایی آقای دکتر اکبر کمیجانی (استاد اقتصاد دانشگاه تهران) در دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات عالی تهران در سال 1384 انجام شده است.
....
با توجه به جایگاه آ.شرقی به عنوان توسعه یافتهترین استان آذربایجان جنوبی در بخش صنعت ایران (البته استان آذربایجانی قزوین بحث خاص خود را دارد: رشد بیشتر صنعتی آن بیشتر به دلیل نزدیکی به مرکز و به نوعی فارسی سازی آن استان است که همین سیاست فارسی سازی برای استان زنجان که در آستانه صنعتی شدن است در حال پیاده شدن است)، وضیعت استانهای دیگر آذربایجان جای تعریف و تمجید ندارد، که مهاجرتهای مکرر تورکها به تهران و سایر مناطق مرکزی گویای آن است.
با جایگیری بیشتر صنایع مادر در استانهای مرکزی ایران به نوعی وابستگی تولیدی و اقتصادی برای صنایع کوچک و بزرگ مناطق قومی ایران پیش میآید (مثل فرزند به مادر) که با گسست این وابستگی، صنایع مناطق قومی ایران توانایی ادامه حیات ندارند که نتیجه تمامی این سیاستهای آنتی فرهنگی برای غیر فارس زبانان به وجود آمدن انسانهای درجه یک (فارس) و دو (سایر قومیتها) در جامعه است که به نوعی در ملل غیر فارس سرخوردگی فرهنگی را هم بدنبال دارد. با این حال سیاست فعلی حکومت و طبقه روشنفکری فارس-مرکزگرای ایران، به نوعی مانع شکلگیری حرکتهای هویت خواهی مناطق غیر فارس ایران است که این حرکتها کلا سیستم امپریالیستی حکومت ایران را تحت الشعاع قرار میدهد...
متن اصلی مقاله و تحلیل سیاسی از آن را می توانید از لینک زیر دریافت کنید
http://azoh.info/index.php?option=com_jdownloads&Itemid=27&view=finish&cid=289&catid=2