آذوح: مدافعان حقوق بشر در، تاکنون بارها در مورد وقوع تجاوز در زندان های ایران هشدار داده اند

در روزهای اخیر، چند نامه در مورد شرایط دشوار زندان های ایران انتشار یافته که موضوع یکی از آنها، وقوع تجاوز جنسی در برخی از زندان‌هاست.

سایت جرس، نزدیک به مخالفان دولت، امروز ۱۹ اردیبهشت (۹ مه) اقدام به انتشار نامه مهدی محمودیان عضو جبهه مشارکت به آیت الله خامنه ای کرده که در آن، از رواج تجاوز جنسی علیه زندانیان عادی در زندان رجایی شهر کرج سخن به میان رفته است.

روز گذشته نیز، نامه خانواده های زندانیان سیاسی زن در قرچک ورامین در ارتباط با موضوعی متفاوت منتشر شده بود که نویسندگان آن، در مورد وجود "خطر مرگ" برای ۶۰۰ زندانی این بازداشتگاه به علت شرایط بهداشتی ناگوار هشدار می دادند.

در واکنشی همزمان به وضعیت زندانیان در ایران، آیت الله یوسف صانعی از مراجع تقلید شیعه منتقد حکومت، دیروز "سلب حقوق انسانی زندانیان" را "خلاف شرع و حرام" دانسته است .

به نوشته وب سایت این مرجع تقلید، وی گفته است که حتی اگر به زندان انداختن فردی جایز باشد هم، کسی حق ندارد حقوق انسانی وی را نقض کند یا جلوی "رشد استعداد های او" را بگیرد.

در زندان رجایی شهر لواط امری معمولی است

به نوشته جرس نامه آقای محمودیان، که اکنون در زندان رجایی شهر دوران حبس خود را می گذراند، در شهریور ۱۳۸۹ نوشته شده اما تاکنون انتشار علنی نیافته است.

در قسمتی از این نامه با ذکر اینکه "در بندهای مختلف زندان رجایی شهر عمل لواط به صورت امری معمولی و قابل پذیرش در آمده" ذکر شده است: "در این زندان هر کسی که کمی زیبایی در چهره داشته باشد و احیانا زوری در بازو نداشته باشد و یا پول خوبی در حسابش نداشته باشد که باج بدهد به دیگران ، به زور در سالن های مختلف و هر شب در یک اتاق گردانده می شود و هر مفعولی صاحبی دارد و از این بابت پولی به دست می‌آورد و بعد از چند وقت هم او را به دیگری می فروشد".

در ادامه نامه آمده است: "طبق مشاهده یک زندانی سیاسی، به یک جوان در طول یک شب ۷ مرتبه تجاوز شده است و وقتی صبح به زندانبان شکایت می کند به انفرادی ( یا به گفته مسئولین زندان سوئیت) منتقل می‌شود بدون اینکه هیچکدام از متجاوزین حتی مورد سوال واقع شوند."

وی در پایان نامه خود با ذکر اینکه "نمی دانم بعد از انتشار این نامه چه سرنوشتی پیدا خواهم کرد" خطاب به رهبر جمهوری اسلامی گفته است: "به خدای بزرگ و ائمه اطهار و همین طور به خون تمام شهدای راه آزادی و به خصوص شهدای یک سال اخیر سوگند یاد می کنم ... این مطالب عین واقعیت رخ داده در زندان های تحت امر شماست."

مهدی محمودیان، که نقش مهمی در خبررسانی در مورد بازداشتگاه کهریزک و همین طور دفن دسته جمعی تعدادی از کشته شدگان حوادث بعد از انتخابات داشت، از ۲۵ شهریور ۸۸ زندانی شده است.

بازداشتگاه کهریزک، بعد از انتخابات ریاست جمهوری دوم محل نگهداری بسیاری از دستگیر شدگان اعتراضات انتخاباتی بود که چهار نفر از آنها بر اثر شدت شکنجه درگذشتند.

"فاجعه انسانی" در زندان قرچک

روز گذشته، خانواده های زندانیان سیاسی زن در قرچک ورامین، با نوشتن نامه ای به "کمیسیون حقوق بشر اسلامی" از در جریان بودن یک "فاجعه انسانی" در این زندان خبر داده اند که رسانه های مخالف حکومت از آن به عنوان "کهریزک دوم" یاد می کنند.

به گزارش سایت کلمه نزدیک به مخالفان دولت ایران، این خانواده ها در بخشی از نامه خود با اشاره به نگهداری از "حدود ۶۰۰ زن با اتهام های مختلف" در زندان قرچک، از ضرب و شتم شدید زندانیان و عدم تغذیه مرتب آنها توسط مسئولان زندان خبر داده اند.

به نوشته این خانواده ها، زندانیان قرچک "در یک سالن، بدون تخت، بدون امکانات ابتدایی زندگی و بهداشتی روزهایشان را سر می‌کنند".

خانواده های زندانیان سیاسی زن افزوده اند: "در این زندان تنها چهار سرویس بهداشتی برای ۶۰۰ زن زندانی وجود دارد که تمامی کارهای خود از قبیل لباس شستن، ظرف شستن و حمام کردن را باید در همین سرویس‌‌ها انجام دهند؛ در حالی‌که در بیشتر ساعات روز نیز آب زندان قطع است."

عضو خانواده یکی از زندانیان قرچک، چند روز پیش در گفتگو با بی بی سی فارسی از روزی سخن گفت که به گفته وی به علت عدم دسترسی به توالت، وضعیت بهداشتی این زندان به صورت غیرقابل تحملی در آمده است: "صبح پنجشنبه که همه بیدار شدند مدفوع همه جای زمین را پر کرده بود، کسانی که نمی توانستند خود را کنترل کنند خودشان را خلاص کرده بودند، وضع افتضاح و وحشتناکی بود، همه مرگ را طلب می کردند که مجبور نباشند این طور با فلاکت در زندان به سر ببرند."

خانواده یکی از زندانیان قرچک ورامین

عضوی از خانواده یک زندانی دیگر نیز، در مصاحبه با بی بی سی به نقل اظهارات وی در یک تماس تلفنی پرداخت که حکایت داشت: "از طرف من به تمام رهبران دنیا بگوئید که اگر می توانند کاری برای این زندانیان بکنند انجام بدهند ... حاضرم همین الان اعدام شوم ولی یک لحظه دیگر وضع اسفناک این زندانیان را نبینم."

نحوه رفتار با زندانیان در ایران، در سال های اخیر و به ویژه بعد از انتخابات ریاست جمهوری خرداد ۱۳۸۸، از سوی بسیاری از نهادهای بین المللی مورد انتقاد قرار گرفته است.

حکومت ایران تاکنون حاضر نشده به نهادهای بین المللی اجازه بازدید از زندان های این کشور را بدهد.

بی بی سی