یازدهمین دوره ی انتخابات ریاست جمهوری و چهارمین دوره ی شوراهای محلی در ایران فرا می رسند و نمود دیگری از دیکتاتوری رژیم حاکم بر ایران تجلی می یابد. در رژیمی که نام "جمهوری" یدک می کشد، سالهاست که آخرین بارقه های دموکراسی و مظاهیر جمهوریت بسته شده و به پایان رسیده است.

در جایی که تقلب در انتخابات محتمل است، یا پیروز انتخابات از پیش تعیین شده‌ است، یا نهاد سازمان‌دهنده ی انتخابات فاقد مشروعیت است و یا شرکت کردن در انتخابات اجباری است، عملا نمی توان نام "انتخابات" بر آن عمل نهاد و وجود هر یک از موارد فوق موجب عدم مشروعیت و عدم رسمیت آن سازوکار می گردد. جالبتر آنکه در ایران تمامی موارد ذکر شده روی می دهند و به واقع، انتخابات چیزی به غیر از یک "انتصابات" نمایشی از سوی ولی فقیه و به کارگردانی نهادهای امنیتی-نظامی و البته با نتایج تضمین شده نیست.

در سالی که رهبر ایران آن را سال حماسه ی سیاسی و اقتصادی خوانده و به صراحت بیان کرده که "هر رای در انتخابات، رای به مشروعیت نظام است"، حمایت از نامزدهای موجود در انتخاباتی که نتیجه ی آن به هیچ وجهی "از درون صندوقهای رای" خارج نمی شود نه تنها کوچکترین سنخیت و ربطی با مبارزه برای آزادی و حق تعیین سرنوشت خویش ندارد، که رژیم را در ادامه ی روند موجود جری تر کرده و آنان را بیشتر از قبل به "نادیده گرفتن آرای عمومی" عادت خواهد داد. "به اصطلاح" انتخابات سال 1388 و وقایع 4 سال گذشته به خوبی نشان داد مادام که رژیم جمهوری اسلامی ایران با سردمداری ولایت فقیه بر سر کار است، "هیچ" تضمینی برای شنیده شدن و عمل به خواست عمومی ساکنین ایران وجود ندارد.  

ملت شریف آذربایجان!

با وجود این تفاصیل، مسایل دیگری نیز بایستی که مورد توجه گیرند. سیاست "اشغال نرم" اراضی تاریخی آذربایجان در غرب این سرزمین، مدت مدیدی است که پیشه و خط مشی اصلی تعدادی از گروهکهای کرد قرار گرفته و در خوابهایشان، "پنبه دانه" ی جداکردن تکه ای از خاک مقدس آذربایجان می بینند. گرچه ملت آذربایجان بارها جواب این یاوه بینی ها را داده(در جنگ سولدوز و قیام 85 آذربایجان و...) و آنها را به دیده ی تمسخر نگریسته، با این حال فرصت انتخاباتی شوراهای محلی توانسته زمین دیگری برای بازی این گروهکها فراهم آورد. هجوم کردها از دیگر مناطق به شهرهای غرب آذربایجان، رای دهی در آنجا و تلاش برای انتخاب شدن نماینده ای کرد رویکردی است که در گذشته اتخاذ گردیده و مسلما در این انتخابات نیز مدنظر خواهد بود.

از سوی دیگر، رژیم ایران نیز با تکیه بر این امر و سوءاستفاده از این بی اخلاقی جمعی از نیروهای سیاسی کرد تلاش می کند با عمیقتر کردن این اختلاف و خطرناکتر کردن موضوع غرب آذربایجان، مردم را بیش از پیش به صندوقهای رای کشانده و دوربینهای تلویزیونی را با تصاویر مردم حاضر در صحنه مزین نماید. این بازی که با بی تدبیری محض گروهکهایی شروع شده و با فرصت طلبی نیروهای امنیتی ایران ادامه می یابد، می تواند که با تدبیر ملت آذربایجان به بردی برای این سرزمین به پایان برسد.

موضوع انتخابات شوراهای محلی امر سیالی است که بستگی مستقیم به "میزان اثرگذاری آرای صندوقها" و "میزان نفوذ نیروهای امنیتی در تغییر آرا" دارد. در برخی مناطق به خصوص کم جمعیت، به دلیل بافت جمعیتی و روابط اجتماعی خاص موجود در منطقه، میزان تقلب کاهش یافته و امکان اثرگذاری آرا در تعیین راه یافتگان بیشتر می شود. در برخی نیز حضور نیروهای اطلاعاتی و حجم زدوبندهای مافیایی به حدی است که مجالی برای آرای عمومی باقی نمی ماند.

ما امضاکنندگان این بیانیه ضمن حمایت از "تحریم انتخابات"، دولت برآمده از چنین فرآیندی را نیز بالتبع مشروع ندانسته و فاقد کمترین میزان از صلاحیت می دانیم. همچنین معتقدیم فعالین سیاسی آذربایجان در هر منطقه و شهر غرب آذربایجان به خوبی خواهند توانست که با در نظرگیری "سیاست اشغال نرم" و "میزان اثرگذاری آرای صندوقها" بهترین راه و انتخاب را برگزینند و نظر به شرکت یا عدم شرکت در آن مناطق دهند.

مشروعیت جمهوری اسلامی ایران مدتهاست که زیر سوال رفته و محو شده است. دیری نخواهد کشید که موجودیتش هم به چنان سرنوشتی دچار خواهد شد.

یاشاسین بیرلیغیمیز

یاشاسین آذربایجان

گونئی آذربایجان دموکرات پارتیاسی- گادپ

آذربایجان اویرنجی حرکاتی- آذوح

گونئی آذربایجان لیبرال دموکرات پارتیاسی- گالدپ