آذوح: رئیس دولت با انتصاب خود به سرپرستی وزارت نفت عملا نشان داد که به هیچیک از اطرافیان خود اطمینان ندارد و ترجیح می دهد گلوگاه استراتژیک اقتصاد کشور در اختیار شخص خودش باشد تا در فرصت مناسب و با همفکری گروهی که اکنون نظام آنها را جریان انحرافی می نامد ، فرد مورد نظر خود را در وزارت نفت مستقر کند.

رئیس دولت درست در زمانی خود را به عنوان سرپرست وزارت نفت منصوب کرد که فردای آن روز مجلس به علت سرکشی نمایندگان به حوزه های انتخابیه شان تعطیل بود. این در حالی است که این روزها محافل اصولگرای مخالف دولت به شدت در باره نفوذ جریان مشائی در پروژه های کلان اقتصادی هشدار می دهند.

علامتی از سوی رهبری نظام

رهبری نظام نیز نارضایتی خود از دولت را با نام نبردن از شاکله آن ابراز داشت و بدون تعریف و تمجید های مرسوم از دولتی که نام خود را عدالت محور نامیده ، توجه مجلس و شورای نگهبان را به مقوله عدالت در هر نوع قانون گذاری جلب کرد و عملا با نام نبردن از دولت تلویحا از مجلس و شورای نگهبان خواست بیشتر مراقب امور باشند تا حقی ضایع نشود.

نام نبردن از دولت و حتی کوچکترین اشاره به تلاشهای دولتی که ادعای عدالت محوری دارد نشانه آشکاری است از این موضوع که رهبری نظام بیش از پیش مجلس و شورای نگهبان را توصیه به دقت در امور می کند.

ریاست ایران بر اوپک و حضور احمدی نژاد؟

در این بین ، خبرگزاری نیمه دولتی مهر گزارش داد احمدی نژاد با عهده دار شدن سرپرستی وزارت نفت احتمال حضورش در اجلاس آتی اپک در وین را قوت بخشید ، این در حالی است که تغییرات مدیریتی در وزارت نفت موجب شده که عملا ایران برای ریاست این سازمان بزرگ نفتی برنامه ای در دستور کار نداشته باشد.

با این حال رسانه ها 2 سناریو عمده را در این خصوص مطرح کرده اند : نخست آنکه رئیس دولت ایران در یکصد و پنجاه و نهمین نشست اوپک که ایران ریاست آن را بر عهده دارد در سطح وزراء شرکت کند و یا نماینده ویژه خود که در اینگونه موارد معمولا مشائی یا فرد مورد اطمینان وی است به اجلاس بفرستد.

دستور رئیس : به سرعت اقدام کنید

اما دلایلی که خود احمدی نژاد در باره سرپرستی خود بر وزارت نفت مطرح کرده جالب است. وی گفته جایگاه و اهمیت صنعت نفت در اقتصاد ملی آنقدر مهم است که تصمیم گرفتم سرپرستی وزارت نفت را خود بر عهده داشته باشم.

با این حال رئیس دولت به طور نسبتا واضحی می گوید سرمایه‌گذاری و جذب منابع مالی داخلی و خارجی برای توسعه برنامه‌های زیربنایی صنعت نفت برای ما مهم است .

بهانه رئیس دولت گویا طی مراحل ادغام نفت و نیرو نیز بوده اما به نظر می رسد موارد ناگفته دیگری در طی فرایند ادغام وجود دارد که دولت و تیم نزدیک به وی مایل نیست غیر خودی ها و افراد نزدیک به رهبری نظام بر آن اشراف داشته باشند.

تلاشی که این روزها جریان مشائی برای تصاحب پروژه های اقتصادی در نظر دارد بسیار فراتر از یک تغییر و تحول عادی است .

تصاحب گلوگاههای اقتصادی از سوی محارم دولت

منابع خبری نزدیک به اصولگرایان ضد دولت این روزها به شدت در خصوص تصاحب گلوگاههای اقتصادی از سوی تیم احمدی نژاد هشدار می دهند .

ظاهرا به نظر می رسد همه چیز بر طبق سناریوی دفتر رئیس جمهور که مشائی در راس آن قرار دارد در حال اتفاق افتادن است.

این امر با در اختیار گرفتن سایپا از سوی تیم موسوم به جریان منحرف آغاز شد بطوریکه فرمان حذف محرابیان وزیر صنایع به بهانه ادغام وزارت خانه ها از سوی افراد نزدیک به مشائی در سایپا صادر می شود. دستیابی به سهام مدیریتی ایران خودرو و تکمیل روند تسلط بر سایپا مسلما اولین گام این گروه بود.

نکته جالب توجه در این بین تلاش محرابیان برای نزدیکی به گروه سایپا در روزهای پایانی وزارت خود بود .وی در هفته های اخیر در بازدیدی از سایپا به تعریف و تمجید از تیم مدیریتی سایپا پرداخت.این بازدید هر چند برای نزدیکان محرابیان غیر منتظره بود ولی نشان دهنده این موضوع است که وزیر سابق صنایع در تحلیل های خود به این موضوع رسیده بود که برای تداوم وزارت نیازمند حمایت گروه صنعتی حاکم در دفتر رییس جمهور است.

به این ترتیب به نظر می رسد این حلقه طی یک برنامه منسجم تلاش دارند آرام و بی صدا گلوگاههای اقتصادی کشور را تحت کنترل در بیاورند.

کی گفته پول نفت گم شده؟

رئیس دولت بارها از کنترل مجلس بر درآمدهای نفتی انتقاد کرده بود و در باره ادعاهایی مبنی بر گم شدن میلیاردها دلار پول نفت به اظهارات تمسخر آمیز مبادرت کرده بود. وی در واکنش به گزارش تفريغ بودجه سال 85 ديوان محاسبات کل کشورکه اعلام کرده يک ميليارد و 58 ميليون دلاراز درآمدهاي حاصل از فروش نفت به خزانه واريز نشده است، ضمن رد اين گزارش گفت: "برخي مي خواهند فضايي درست کنند که دولت پاک نيست.

رئیس دولت با توسل به مغالطه کوشیده بود کسانی را که ادعای دزدیده شدن پول نفت را مطرح می کنند بی سواد بنامد .

این در حالی است که دولت هنوز نگفته که با در آمد های نجومی نفت طی چند سال اخیر چه کرده است ، به خصوص اگر در آمد های ناشی از هدفمندی یارانه ها و صرفه جوئی در بنزین را هم به آن اضافه کنیم و عدم کمک حتی 1 ریال به توسعه مترو تهران که قبلا قول آن را به شهرداری داده بود ، ارقام کلانی به صورت نامشخص هزینه و یا مفقود شده است و دولت هیچگاه توضیح قابل قبولی در باره آنها ارائه نکرده است.

با این حال مدارک متقنی از اظهارات وی وجود دارد که نشان می دهد رئیس دولت حتی در برابر کسر شدن بخشی از درآمد نفت به نفع صندوق ذخیره ارزی نیز مقاومت کرده است.

وی 4 ماه قبل با انتقاد از بلوکه شدن 20 درصد درآمد نفت کشور درصندوق ذخیره ارزی گفته بود : از روزی که نفت در کشور استخراج می‌شود غیر از دوره کوتاه ملی شدن صنعت نفت سابقه نداشته که یک دولت 20 درصد درآمد نفتی‌اش بلوکه شود و بتواند کشور را اداره کند، هدفمند کردن یارانه ها را اجرا کند و تحریم‌ها را به خودشان باز گرداند.

غارت بزرگ در راه است؟

برخی آگاهان می گویند در بدبینانه ترین حالت ممکن دولت تا سال 87 و قبل از انتخابات بیش از 250 میلیارد دلار درآمد حاصل از فروش نفت داشته است . موجودی حساب دخیره ارزی دولت خاتمی که به دولت احمدی نژاد رسید ، چیزی حدود 13 میلیارد دلار گزارش شده بود . اگر ادعای دولت نهم را مبنی بر این که در آن زمان موجودی حساب ذخیره ارزی 25 میلیارد دلار بود را بپذیریم ، و با احتساب درآمد نفت تا پایان سال 87 این دولت بیش از 238 میلیارد دلار درامد نفت داشته است . پرسشی که این دولت باید به آن پاسخ دهد" این است که با این همه پول که بیش از دوبرابر کل درآمد هشت ساله دولت خاتمی است ، چه کرده است ؟"

دولت هیچ گاه پاسخ شفافی به این پرسشها نداد اما به نظر می رسد عطش غارت منابع ملی و درآمد های نفتی کشور در 2 سال پایانی دوران احمدی نژاد بیشتر از گذشته شده است . به نظر می رسد با توجه به اختلافات دولت با دستگاه تحت حاکمیت رهبری نظام وی احساس خطر کرده و قصد دارد با کوتاه کردن دست عوامل مزاحم همچون مجلس و خبرچین های بیت رهبری بخش بیشتری از در آمد های نفتی را در مصارف نامشخص و به دلخواه خود هزینه کند.

جرس