Tebrizim;

Baktıkça aya

Yüzünü ellerimde tutmak isterim.

Tutupta sabaha dek

Yanaklarından öpmek isterim.

Ne olur unutma sende beni

Senin o gökyüzündeki dolunayına

Hasretle uzanan şu bakışlarımı unutma.

Boğazından çıkan kuşlarının türkülerini

Duymak isterim.

Duyupta buralardan kopup sana doğru

Uçmak isterim.

Gözyaşlarımı avuç avuç eteğine

Taşımak isterim.

Taşıyıpta çiçeklerini canlandırmak isterim.

Nefesinden nefes alıp, kucağındaki çimlerde

Uzanmak isterim.

Uzanıpta saçlarımı okşatan

Senin ellerinden esen rüzgarı isterim.

Kucağında uyumak isterim.

Uyuyupta çimlerinin yumuşak neminden

Uyanmak isterim.

Güneş gibi parlayan

Gözlerinden akan nehirlerde yüzmek isterim.

Yüzüpte senin o derinliğinde

Boğulmak isterim.

Tebrizim benim

Gözlerimle dudaklarından

Birde öpmek isterim.

Muhammed Ahmedizade

تبریزیم؛

باخدیقجا آیا

یوزونو اللریمده توتماق ایستیرم

توتوپ دا صاباحا دک

یاناقلاریندان اوپمک ایستیرم.

 نه اولور اونودما سن ده منی

سنین او گوک یوزونده کی، بوتون آیینا

حسرتله  اوزانان بو باخیشلالریمی، اونودما.

بوغازیندن چیخان قوشلارینین ماهنیلارینی

ایشیتماق ایستیرم

ایشیدیب ده، بورالاردان قوپوب سنه ساری

اوچماق ایستیرم.

گوز یاشلاریمی اووج اووج دامنینه

داشیماق ایستیرم

داشی ییب دا، چیچکلرینی جانلاندیرماق ایستیرم.

نفسیندن نفس آلیب، قوجاقینداکی چمن لرده

اوزانماق ایستیرم

اوزانیب دا ساچلاریمی اوخشاتان

سنین اللریندن اسن یئللری ایستیرم

قوجاقیندا یاتماق ایستیرم

یاتیب دا چمن لرین یوموشاق نمیندن

اویانماق ایستیرم.

گؤنش کیمی پارلایان

گؤزلریندن آخان نهیرلرده یؤزمک ایستیرم

یؤزؤب ده سنین او درینلیگینده

بوغولماق ایستیرم.

تبریزیم منیم

گؤزلریمله دوداقلاریندان

بیرده اوپمک ایستیرم.

محمد احمدی زاده

تبریز؛

هر لحظه که به ماه نگاه می کنم

می خواهم رخسارت را در دستانم نگه دارم

نگه دارم تا صبح دمان

گونه هایت را سرشار از بوسه نمایم.

ای کاش تو هم مرا فراموش نکنی.

 نگاه های حسرت آمیزم را

به آن ماه کامل آسمان بیکرانت را

فرامش مکنی.

آواز پرندگانی را که از حنجره ات به گوش می رسد

 می خواهم بشنوم.

 بشنوم و بسویت پرکشم.

می خواهم دستانم را از آب دیده پر کنم

و به دامنت بریزم

تا گل های نقش بسته بر دامنت  سیراب شوند

سیراب شوند و طراوت یابند.

می خواهم با نفس هایت هم نفس شوم، درآغوش پراز چمن هایت

دراز بکشم

دراز بکشم تا

زلف هایم را با نسیمی که از دستانت برمی خیزد

نوازش کنی.

می خواهم در آغوشت بیاسایم

بخوابم تا از رطوبت لطیف چمن هایت بیدار شوم.

می خواهم در آن نهرهای جاری از چشمهایت

جاری از چشمان فروزان همچو خورشیدت

 شنا کنم

شنا کنم، تا دراعماق وجودت غرق شوم.

تبریزمن

 میخواهم با چشمانم

  بار دیگر بوسه ای بر لبانت جاری کنم.

محمد احمدی زاده