مقایسه درجه توسعه یافتگی بخش کشاورزی استانهای کشور در دو مقطع 1372 و 1382- دکتر محمد حسین فطرس، محمود بهشتی فر
گذر از جامعه کشاورزی معیشتی به صنعتی پیشرفته با تولید انبوه از اهداف مهم توسعه اقتصادی می باشد. بخش کشاورزی علاوه بر تامین مستقیم غذایی جامعه به صورت غیر مستقیم با تامین ماده اولیه خام بخش صنعت در کنار بخش خدماتی مستلزم توسعه همه جانبه و بالاخص بخش اقتصادی می باشد.
اهداف این مقاله تحلیلی مقایسه توسعه یافته گی کشاورزی استانهای ایران و بررسی دوگانگی کشاورزی بین آنهاست. با وجود توانمندیهای فراوان کشاورزی مناطق تورک، کرد، عرب و لرنشین، در مقابل مناطق مرکزی، فارس و مناطقی کویری، کشاورزی بسیار ضعیف نسبت به مناطق قومی مذکور (اطلاعات بیشتر: آمارهای سالنامه جهاد کشاورزی ایران) دارند. توسعه کشاورزی که شامل افزایش عملکرد، مکانیزاسیون، آبیاری، دام، خدمات و دیگر معیارهای سنجشی توسعه کشاورزی می باشد، در استانهای تهران، گیلان، فارس، کرمان، سمنان، یزد، مرکزی، مازندران، همدان و زنجان، توسعه کشاورزی از دیگر استانهای ایران در وضعیت خوبی قرار دارند. البته با وجود نتایج تحلیلی مقاله، وضیت استانهای زنجان و همدان جای درنگ دارد؟
حال سوالی که مطرح میشود این است، به چه دلیلی چنین تبعیضی آشکاری در کشاورزی اعمال میشود
این مقاله را می توانید از لینک زیر دانلود کنید:
http://azoh.info/index.php?option=com_jdownloads&Itemid=27&view=viewdownload&catid=2&cid=319