آذوح: میترا پورشجری

برگرفته از تریبون زمانه * 

گزارش زیر شرخ مختصری از وضعیت غذایی زندانیان رجایی شهر کرج است. کیفیت غذا ی زندانیان روز به روز بی محتوا ترشده و به وضعیت ” هشدار” رسیده است.

قطع کامل ” سبزیجات ومیوه ” در سه سال گذشته و قطع کامل ” لبنیات و گوشت ” در دوماه اخیر نمود روشنی است برنقض ماده ٩١ آئین نامه اجرایی سازمان زندانھا و اقدامات تامینی وتربیتی کشور که در آن آمده است; حداقل برنامه غذایی عبارت است از : نان و پنیر و چای برای صبحانه و نھار یا شام، سبزیجات تازه یا خشک ، برنج، سیب زمینی ، پیاز ، حبوبات ، انواع لبنیات ، تخم مرغ و میوه.

انبار سازمان زندانها پراز کالاهای دست چندم کارخانجات، سویای دامی یا همان تفاله سویا به جای گوشت، چای درجه سه دور ریز کارخانجات، مواد بهداشتی برگشتی و بسیار ارزان، برنج خردشده و مخلوط درجه سه و مواردی از این قبیل است و شبه غذای تکراری، غیربهداشتی، ناسالم و بی کیفیتی که با روغن درجه سه جامد بی نام ونشان تهیه می شود هرهفته بصورت برنامه ریزی شده و بدون تنوع به زندانیان محروم از حقوق و امنیت غذایی به اجبار داده می شود ونگرفتن غذا توسط زندانی تخلف محسوب شده و مجازات انفرادی دارد.

آشپزها از بین زندانیان واحد کارگری و جهاد انتخاب می شوند وهیچ تبحری در پخت وکنترل کیفیت غذا ندارند وغالبا شرایط بهداشتی رانیز رعایت نمی کنند زیرا هیچ نظارتی برکار آنها صورت نمی گیرد.

غذاها اکثرا نپخته، شفته، خام یا نیم پز، بد طعم یا شور وآبکی هستند و به مقدار کافی و سیر کننده نمی باشد، اکثرا شام زندانیان تنها شامل پخت نیم پز یک نوع از حبوبات (مثل عدس یا لوبیا) است که هر دو روز یک بار تکرار می شود.غالبا نیز حتی آن چند گرم عدسی و لوبیا هم در دیگ های پراز آبی که دیگ غذا نامیده می شوند پیدا نمی شود و زندانیان در اثرهمین شبه غذاها دچار سوء تغذیه می شوند و اکثر زندانیان این وعده قضایی را روانه سطل اشغال می کنند.

آشپزخانه زندان ها همیشه کثیف، بی امکانات، در شرایط غیربهداشتی، پراز جانوران وحشرات موذی مانند موش و سوسک وبا دیوار و سقف هایی قدیمی، کثیف سیاه ودرحال ریزش است که بخاطر همین نیز درغذای زندانیان بارها فضله موش، سوسک، مورچه، حشرات گوناگون، سنگ، زنبور، شیشه، درب پلاستیکی بطری و حتی پنبه آغشته به خون وبتادین پیدا می شود وهمیشه این موارد حداقل در یک بند از بندهای زندان یافت می شوند اما به خاطر عدم رسیدگی بعد از گزارش زندانیان، دیگر گزارش هم داده نمی شوند و مسئولان زندان همگان را دعوت به فراموشی می کنند.

یک نوع نان بدپخت، خمیر همراه با جوش شیرین و بی کیفیت با آرد ناکامل و بدون سبوس در نانوایی زندانها پخت می شود در حالی که مسئولان زندان ها و کادر اداری از غذا و نان جداگانه با کیفیت که از بیت المال تهیه میشود استفاده می کنند.

جیره ماهانه هر زندانی در زندان رجایی شهر کرج بدینگونه ارائه شده است: برنج ماهانه نفری 3.600 گرم/ سیب زمینی 2.500 گرم/ پیاز 800 گرم/ روغن 800/ بادمجان800 گرم/ رب 500 گرم/ نمک 150 گرم/ لوبیا 70 گرم/ نخود 70 گرم/ لپه 60 گرم/ مرغ 360 گرم/ گوشت قرمز 300/ کتلت گیاهی 480 گرم/ ماکارونی 500 گرم/ سبزی قرمه سبزی 400 گرم/ رشته آشی.

تنها راه گریز از مصرف اینگونه وعده های غذایی، روی آوردن به فروشگاه زندان و خرید شخصی مواد غذایی مکمل و لازم است که در آنجا نیز زندانیان با اجناس بنجل و فاقد کیفیت روبرو میشوند و باید آنها را تا 2یا 3 برابر قیمت اصلی بازار خریداری کنند و این در شرایطی است که اکثر زندانیان رجایی شهر کرج را زندانیان تبعیدی و نان آور خانواده تشکیل می دهند که پرداخت هزینه های اضافی آنهم برای ابتدایی ترین نیاز یک زندانی، تحمل رنجی مضاعف وطاقت فرسا را سبب شده است.