افزایش ۱۳۸ درصدی طلاق در سالهای نخست زندگی در ایران
آذوح: آمارها نشان می‌دهد که شمار طلاق‌ها در پنج سال نخست زندگی مشترک در شهرهای ایران ۱۳۸ درصد افزایش یافته است.
به گفته معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان، ۵٠ درصد طلاق‌ها در پنج سال اول زندگی اتفاق می‌افتد.
روزنامه شهروند ۲۷ آذر گزارش داد که روند افزایش طلاق در سالهای نخست زندگی از سالهای اولیه دهه ۸۰ آغاز شده و اکنون «نگران‌کننده شده است.»
شمار طلاق‌های سالهای نخست زندگی در سال ٨٣، ٣٠ هزار و ۶۰ مورد، در سال ۸۴ با افزایش ۵۳ درصدی نسبت به سال قبل ۴۶ هزار و ۲۱۱، در سال ۸۵ با افزایش ۱۱ درصدی ۵۱ هزار و ۶۴۶ مورد، در سال ۸۶ با افزایش پنج درصدی ۵۴ هزار و ۶۵۵ مورد، در سال ۸۷ با افزایش ۲۷ درصدی ۶۹ هزار و ۹۰۵ مورد و در سال ۸۸ با کاهش ۴,٧ درصدی ۶۶ هزار و ۷۳۳ مورد، در سال ۸۹ با افزایش پنج درصدی ۷۰هزار و ۲۰۰ مورد و در سال ۹۰، با افزایش دو درصدی ۷۱ هزار و ۶۸۴ مورد بوده است.
آن‌گونه که آمار رسمی سال ۱۳۹۲ نشان می‌دهد در هر ساعت، ۱۸ طلاق در ایران ثبت شده است.
چندی پیش نیز دفتر آمار و اطلاعات سازمان ثبت احوال ایران اعلام کرد که در سال گذشته بیش از ۱۵۵ هزار طلاق در این کشور به ثبت رسیده است. پیش از این نیز احمد تویسرکانی، رئیس سازمان ثبت اسناد و املاک گفته بود در سال ۹۲ میزان طلاق به نسبت سال قبل شش درصد افزایش و شمار ازدواج‌ها حدود چهار درصد کاهش پیدا کرده است.
دو هفته پیش نیز محمود گلزاری، معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان گفت ٣٣ درصد طلاق‌ها در پنج سال گذشته، در سال اول زندگی زوج‌ها رخ داده است.
به گفته وی، ۵٠ درصد طلاق‌ها در پنج سال اول زندگی اتفاق می‌افتد.
حمیدرضا جلایی‌پور، جامعه‌شناس درباره علل طلاق در ایران می‌گوید: «طلاق تا حدی در همه دنیا هست و حد نرمال دارد ولی در ایران طلاق زیاد است. اخیراً پژوهشی را می‌دیدم که نتایجش از پرونده‌های مختومه در دادگاه‌های خانواده استخراج شده و ٣٢ دلیل برای جدایی زن و شوهرها از هم ذکر شده؛ اعتیاد به مواد مخدر، دخالت اطرافیان، کتک‌کاری، تنفر و بی‌علاقگی، سوءظن، درآمد ناکافی، اختلالات روانی، خشونت روانی و ازدواج‌های تحمیلی به ترتیب، مهم‌ترین علت‌های طلاق در ایران هستند. این‌ها موضوعاتی است که مهم هستند و از منظر جامعه‌شناسی باید بررسی شوند.»
گزارش شهروند می‌افزاید: «جدا از آمار و ارقام اما زن و شوهرهای امروزی برای تمام کردن زندگی‌هایشان دلایل خودشان را دارند. آن‌ها می‌گویند انگیزه‌هایشان برای ادامه زندگی مشترک، حتی بعد از چند سال از شروع آن کم‌رنگ است و جدا شدن بهتر است تا با طلاق عاطفی زندگی کردن زیر یک سقف.»
افزایش طلاق، کاهش ازدواج، کاهش بچه‌دار شدن و در نهایت روند رشد منفی جمعیت در ایران باعث بروز «نگرانی‌هایی بین مقامات» این کشور شده است.
بر اساس آمار سال ۱۳۹۲، میزان ثبت ازدواج نسبت به سال پیش از آن روندی کاهشی و آمار طلاق روندی رو به افزایش داشته است.
