آذوح: اولین آلبوم سبک « راک – فیوژن» آزربایجانی زمستان امسال در ایران منتشر می شود.

به گزارش واحد رصد اخبار اؤیرنجی سسی، علی پرکار آهنگساز این آلبوم گفته است این آلبوم با نام “آغیز” منتشر خواهد شد.

این آلبوم، اشعار شعرای نامداری همچون اکبر بزرگ امین، محمدحسین بهجت تبریزی(شهریار)، علی آقا واحد و چندین قطعه فولکلور مشهور از شعرای ناشناس برای اولین آلبوم راک – فیوژن آذری انتخاب شدند

در زیر مصاحبه علی پرکار را می خوانید:

*قبل از انتشار آلبوم شما هم بسیاری از هنرمندان آزربایجان، تجربیاتی در زمینه موسیقی راک داشتند. چگونه است که شما ادعا می کنید این آلبوم اولین اثر “راک- فیوژن” آذری است ؟

علی پرکار، متولد 1362 در اورمیه است

علی پرکار، متولد ۱۳۶۲ در اورمیه است

- آنچه تا کنون شنیده اید همگی بازسازی و یا کپی برداری از نوعی از موسیقی است که اصطلاحا آن را “T ROCK” یا همان “TURKISH ROCK” می گویند. تجربیات گذشته، نوعی نسخه برداری از همین نوع موسیقی راکی است که در کشور ترکیه باب شده است.

به اعتقاد من در تلفیق هر موسیقی با موسیقی آزربایجانی می بایست به فرهنگ، لهجه و ضرب آهنگ کلام آزری دقت ویژه داشت. کارهای سابق فاقد این خصوصیات هستند. به اعتقاد من بیشتر به راک ترکیه نزدیک تر اند.

* در بیان کلمات، با توجه به اکسنت های زبان ترکی، قطعا با مشکل مواجه بودید. برای دوری از هر گونه اشتباهی چه تمهیداتی را اندیشیده اید؟

– در ابتدا به سراغ وزن های شعر آزری رفتم وزن را در شعر آذری آموخته و درک کردم و از همه مهمتر با ادیبان و شعرای نام آشنایی مشورت کردم سپس اقدام به تولید این آلبوم کردم.

* چقدر به زیبایی شناسی موسیقی آزری در این اثر توجه داشتید؟

– برای من مهم بود که احساس زبان آذربایجانی از بین نرود. معتقدم آزربایجانی ها گرایش شدیدی به سمت نوستالژی دارند و اکثر آثار ادبی آزربایجان به طرز قابل انکاری ناتورالیستی و احساسی است. تمام تلاش من این بود که اکسپرسیونیسم و کنتراست بالای موسیقی راک این احساس نوستالژی را تحت الشعاع قرار ندهد.

* خواندن صحیح اشعار ترکی بسیار با آنچه در زبان محاوره ای ترکی می شنویم متفاوت است از درستی کلمات به لحاظ ادبی چگونه اطمینان پیدا کردید؟

– قبل از ضبط با شعرا مشاوره کرده کلمه به کلمه اشعار را از نظر تلفظ چک کردم و با استانداردهای فنوتیک زبان آزربایجانی مطابقت دادم. تلاش کردم اجرای “راک-فیوژن” این آثار به گونه ای باشد که آزربایجانی ها با تلفظ من در آواز مشکل نداشته باشند

* شعر شهریار به شدت نوستالژیک و بسیار روایی است آن قدر که می توان به آن شعر “کلاسیک- رمانتیک” گفت . این احساس رمانتیک و نوستالژیک چگونه در کنار مولفه های جاری در موسیقی راک قرار گرفت؟

– در موسیقی گذشته آزربایجان مولفه هایی وجود دارد که برای بزرگترها (نسل های گذشته) قابل لمس بوده شعر شهریار مربوط به آن دوره است. اعتقاد دارم جوانان امروز در شرایط دیگری زندگی می کنند. دوست داشتم دقیقا همان انگاره های “ذهنی – زمانی” را عینا تکرار کنم. معتقدم حتی روابط عاشقانه در دوران شهریار بسیار با این دوران متفاوت است. تمرکز اصلی من بر روی باز روایت انگاره های ذهنی شهریار برای نسل امروز، با مولفه های ملموس و به روز موسیقایی بوده است.

* هنوز ۳۰ سال از مرگ استاد شهریار نگذشته و آثار ایشان هنوز به عنوان میراث ملی شناخته نشده است آیا قوانین مربوط به کپی رایت «حقوق مصنفین و مولفین» را رعایت کرده اید؟

– قطعا. با فرزند ارشد ایشان آقای هادی بهجت تبریزی مذاکراتی داشتم و خوشحالم که بگویم که ایشان بسیار از این ایده استقبال کرده و از اینکه روش جدیدی برای شناساندن شهریار به نسل های جوان تر در حال تجربه شدن است خوشحال بودند.

* در این آلبوم با چه نوازندگانی همکاری داشته اید؟

– نوازنده درامز این آلبوم کسری ابراهیمی است که جدای از نوازندگی در امر تنظیم ها و نظارت ضبط بیش از هر همکار دیگری زحمت کشیده است.

نوازنده گیتار باس پیام قاسمی است. در دو قطعه آقای عباس نجف زاده کمانچه نواخته و خوشحالم بگویم که رامین بهنا نوازنده هاموند در این آلبوم است. و در آخر خودم قطعات مربوط به گیتار کلاسیک، آکوستیک و الکتریک را نواخته و موسیقی آلبوم را نوشتم.

* آیا استفاده از ساز هاموند به دلیل تمایل شما به گرایش به موسیقی راک دهه ۷۰ (راک کلاسیک ) بود؟

– تصمیم من بر تولید این آلبوم به لهجه و احساس راک کلاسیک بوده است. تمایلی نداشتم صدادهی این آلبوم در زیر مجموعه موسیقی راک مدرن مثلا “آلترناتیو راک” یا “پروگرسیو راک” قرار گیرد. موسیقی راک دهه ۷۰ به واسطه عمق و سادگی و زیبایی برای هر هنرمندی می تواند الگو باشد به همین دلیل پس از اینکه رامین بهنا پیشنهاد استفاده از ساز هاموند را داد، از آن استفاده کردم.

* علت استفاده از پیام قاسمی علی رغم وجود نوازندگانی صاحب نام و صاحب سبک چه بود؟

– قبول دارم که در ایران نوازندگان گیتار باس توانمندی وجود دارد اما چون با پیام قاسمی از قدیم آشنا بودم و ایشان سابقه فعالیت حرفه ای در زمینه موسیقی راک و “ترکیش راک” در خارج ایران را داشته است. پیام هم مثل من آذری است.وبه لحاظ تکنیکی و احساسی است نسبت به بقیه نوازندگان به فرهنگ آذری نزدیک تر است. من چنین نزدیکی احساسی و فرهنگی را به این نوع موسیقی یک امتیاز ویژه میدانم.

* در صورت امکان نام شعرای این آلبوم را بگویید؟

– قطعات “هانی” به معنای “کو؟” و “گلیر” به معنای ” می آید” از اشعار استاد اکبر بزرگ امین انتخاب شدند.

دو شعر “او ” و “کونول” به معنای ” دل از استاد علی آقا واحد انتخاب شدند.

از اشعار استاد شهریار، “حیدر بابا “. ، “یالان دونیا” بمعنای دنیای دروغین و “یار قاصیدی” بمعنای قاصدیار و “آغیزیمیشی” بعنای خوراکی را انتخاب کردیم. و نهایتا دو قطعه “عزیزیم” بمعنای عزیز من و “بایاتی بلو” از اشعار فوکلر آذری است که متاسفانه شعرای آنها ناشناس اند.

* ببخشید …. بایاتی بلو ؟ یعنی چه؟

– بله. یک شعر فولکلور بیاتی را با لهجه ای که به سمت موسیقی “بلوز” متمایل بود اجرا کردیم پسوند “بلو” اشاره به “بلوز” این قطعه دارد.

* آیا پس از رونمایی آلبوم قصد اجرای کنسرت را خواهید داشت؟

احتمالا بله. انتخاب اول ما برای اجرای کنسرت شهر تهران خواهد بود و نهایتا بسیار مایلم این کنسرت را در تبریز و اورمیه به روی صحنه ببرم.