یکی از ویژگیهای مهم و شناخته شده آذربایجانیها در هر کجای دنیا که باشند صداقت، مهربانی و مهمان نوازی آنهاست. برگزاری بازیهای المپیک اروپایی ثمره تلاشهای بی وقفه آذربایجانیها در آن سوی مرز آراز بود تا بتوانند از این طریق صدها هزار نفر از ملیتهای مختلف دنیا را به باکو بکشانند تا بدین طریق هم فرهنگ و آداب آذربایجان را به نمایش بگذارند و هم پیام صلح و دوستی، صداقت وجوانمردی که روح ورزش است را به جهانیان نشان بدهند.

همانطور که می دانید امروزه همه انسانها علاقه شدیدی به دیدن فرهنگهای مختلف جهانی نشان می دهند. افتتاح بازیهای المپیک اروپایی در ورزشگاه هفتاد هزار نفری باکو به همراه پخش مستقیم آن از شبکه های معتبر جهانی فرصتی را بوجود آورد تا آذربایجانیها بتوانند فرهنگ و تمدن آذربایجانی را به میلیونها انسان در نقاط مختلف دنیا به نمایش بگذارند آن هم با زیبایی و مهارتهای بی نظیر و باور نکردنی. چرا که عالم قاسم او با آن صدای دلنشین خود بروی قالیچه ای که پرواز می کرد با موسیقی آذربایجانی به مهمان ها خوش آمد می گفت. انار بزرگی که نماد برکت و میوه آذربایجان است در وسط استادیوم باز می شود و دانه های انار بصورت رومانیتک پخش می شود. رقص یاللی آذربایجانی که با حضور 1700 والانتر بروی صحنه رفت. نشان دادن تاریخ و تمدن آذربایجانی آنهم با لباسها و نمادهای قدیمی و دهها برنامه های مختلف فرهنگی دیگر که هم آذربایجانیها را خوشحال کرد و هم میلیاردها انسان های دیگر که به فرهنگهای مختلف سایر ملل علاقمند هستند را به وجه در می آورد. تازه این شروع کار بود تا آذربایجانها مهمانداری 16روزه خود را چنین آغاز بکنند. مهمانهایی که از کشورهای مختلف جهان در باکو حضور دارند با دیدن مهمانداری آذربایجانیها در طول دو هفته خاطره ای خوش را در ذهن آنها ماندگار خواهد کرد که این آغاز سیر توریست به آذربایجان خواهدبود.این در حالی است که باکو بعد از شروع بازیهای اروپایی جز 10 شهر برتر و زیبای اروپا قرار گرفت. حال حساب کنید چقدر ورزش در روحیه جوانها و مردم آذربایجان و ملت های دیگر تاثیر مثبت خواهد گذاشت.

حال نگاهی داشته باشیم به روحیه ورزشی در ایران انگار همین دیروز بود که همه آذربایجانیها در سراسر ایران مشتاقانه و بی صبرانه منتظر جشن قهرمانی تیم فوتبال تراختور بودند. تا نتیجه زحمات طرفدارانی که در روزهای سرد ورزشگاه را پر می کردند به ثمر برسد اما با عملکردی روبرو می شوند که در هیچ کجای دنیا مشابه آن دیده نشده. آن هم در ساحه ورزش که همیشه سمبل جوانمردی بوده است. داور بازی را در روز آخر عوض می کنند. بازیکن تراختور را به نا حق اخراج می کنند و خیلی حرفه ای و حساب شده تلویزیون، موبایل، اینترنت حتی اسکوربورد وزرشگاه که نتایج بازیهای همزمان را نشان می داده را قطع می کنند. به دروغ به کادر فنی تراختور اعلام می کنند که بازی در اصفهان مساوی شده است و بعد از اتمام بازی از بلندگوهای باشگاه اعلام می کنند که می خواهند جشن قهرمانی را برگزار بکنند. بنازم به این همه مهارت و فتنه که به سادگی با احساس مردم بازی می کنند. آن هم در مکان ورزشی که سمبل جوانمردی است. و کتک کاری جوانان اورمیه ای که برای تشویق تیمشان در ورزشگاه تهران حضور داشتند را نیز فراموش نکنیم.

آیا می توان با بایکوت خبری این همه تفاوت و واقعیتها را پنهان کرد؟ تا کی می توان با پخش خبرهای دروغ و دادن اطلاعات مغرضانه انسانها را فریب داد؟ این عملکردها نشانگر آن است که به هیچ وجه ما آذربایجانیها در ایران نمی توانیم امیدی درخشان به آینده داشته باشیم. مهمترین دست آورد ما در هشتاد سال گذشته ” تاسیس بنیاد فرهنگ، هنرو ادب آذربایجان” بود یعنی یعد از سالها به ما اجازه دادند تا بتوانیم از خانه کوچک پروین اعتصامی فرهنگ، هنروادب آذربایجان را تقویت کنیم آن هم بخاطر اینکه به پای صندوقهای رای رفتیم.