آذوح: گشت ارشاد پدیده‌ای است که در ایران تحت عنوان «طرح ارتقای امنیت اجتماعی» اجرایی شد تا همانطور که از نامش پیدا است امنیت را برای جامعه به دنبال داشته باشد اما برخوردهایی که تحت عنوان اجرایی شدن «طرح جامع عفاف» و برخورد با بدحجابی انجام شد، باعث نارضایتی و واکنش بسیاری از شهروندان شده است.

گشت ارشاد نه تنها در خیابان‌ها، بلکه در اماکن فرهنگی چون نمایشگاه بین المللی کتاب یا جشنواره فیلم فجر به نحوی با مردم و حتی هنرمندان برخورد کرده که بیشتر موجب دلزدگی و آزردگی خاطر آن‌ها شده است.

حدود پنج ماه پیش بود بود که مرکز پژوهش‌های مجلس شورای ایران در گزارشی علت اصلی موفق نبودن طرح گشت ارشاد را فقدان مطالبه و خواست عمومی در جامعه دانست و افزود: «از همین رو هرگونه اقدامی بدون توجه به این اولویت نتایج و پیامدهای منفی خواهد داشت».

یکی از واکنش‌های جالب توجه به این طرح راه اندازی همین اپلیکیشن «گرشاد» است که به عنوان راه حلی برای شهروندان ایران ارائه شده تا بدون روبرو شدن با گشت ارشاد در شهر تردد کنند.

سایت گرشاد در توضیح کارایی این اپلیکیشن آورده: «گرشاد یک نقشه از شهرهای مختلف ایران است‌، به همراه اطلاعات به‌روز از آخرین نقاطی که گشت ارشاد در آنجا حضور دارد. شما با نگاه کردن به نقشه شهری که در آن زندگی می‌کنید می‌توانید مسیر‌هایی را انتحاب کنید که احتمال برخورد با گشت در آن‌ها کمتر باشد. همزمان وقتی به یک گشت ارشاد در نقطه‌ای از شهر برمی‌خورید، می‌توانید با صرفاً چند ثانیه و به راحتی، مکان آن را در گرشاد نشانه‌گذاری کنید و دیگر شهروندان را از گرفتار شدن در دام نجات دهید.»

از دلایل عمده راه اندازی این اپلیکیشن نیز به آمارهای سال ۱۳۹۲ شمسی از سوی معاون اجتماعی نیروی انتظامی اشاره شده که نزدیک به سه میلیون نفر توسط گشت ارشاد تذکر گرفته‌اند. در بخشی از توضیح چرایی راه اندازی این اپلیکیشن آمده: «چرا ما باید به خاطر بدیهی‌ترین حقمان که انتخاب لباسی است که می‌پوشیم تحقیر شویم؟ سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی پر است از عکس‌ها و فیلم‌های زنان بی‌گناهی که توسط مأمورین گشت ارشاد کتک می‌خورند و روی زمین کشیده می‌شوند. بنابر اعلام نیروی انتظامی فقط در عرض یک سال ۲۰۷ هزار نفر وادار به دادن تعهد کتبی شده و ۱۸ هزار نفر را هم به دادگاه فرستاده‌اند. پلیس باید تأمین کننده امنیت شهروندان باشد و نه عامل وحشت و هراس.»