آذوح: هیلاری کلینتون سه شنبه شب موفق شد حداقل آرای حزبی لازم برای احراز نامزدی حزب دموکرات برای انتخابات آینده ریاست جمهوری آمریکا را کسب کند و به احتمال زیاد به عنوان نامزد نهایی این حزب در انتخابات نوامبر معرفی خواهد شد، که در این صورت نخستین زنی می شود که از سوی یک حزب عمده سیاسی آمریکا نامزد راهیابی به کاخ سفید خواهد شد.

وی در گذشته مقام‌های مختلفی داشته است، از جمله وزارت خارجه در دوره اول دولت باراک اوباما، نمایندگی سنا از ایالت نیویورک، بانوی اول پیشین ایالات متحده و بانوی اول ایالت آرکانزاس. با این حال بر اساس آنچه در مقدمه زندگینامه او در وبسایت رسمی هیلاری کلینتون آمده، وی هرگز فراموش نمی‌کند که از کجا آغاز کرده و برای چه مبارزه می‌کند.

این حقوقدان، استاد دانشگاه و فعال مدنی آمریکایی، در یک خانواده متوسط در محله پارک ریج در حومه شهر شیکاگو زاده شد و رشد کرد.

پدر او، "هیو"، از کهنه سربازان جنگ جهانی دوم بود که پس از بازنشتگی کسب و کار کوچکی برای خود راه انداخته بود. وی یک جمهوریخواه دو آتشه بود که سخت کار می کرد و هیچ چیزی را تلف نمی‌کرد.

مادر هیلاری، "دوروتی"، دوران کودکی سختی داشت؛ والدینش او را ترک کردند و مجبور شد نزد بستگانش که چندان تمایلی به نگهداری از او نداشتند، زندگی کند. دوروتی در ۱۴ سالگی فهمید که برای رهایی از این وضعیت باید خود دست به کار شود و روی پای خودش بایستد. در نتیجه به عنوان پرستار بچه مشغول کار شد و همزمان به مدرسه می‌رفت.

هر چند کودکی هیلاری با مادرش تفاوت زیادی داشت، اما تجربه سخت مادر همواره الهام‌بخش او در همه مراحل زندگی بوده است.

چرخش از حزب جمهوریخواه

نامزد احتمالی دموکرات‌ها در انتخابات هشتم نوامبر ۲۰۱۶ که در نوجوانی تحت تاثیر افکار پدر خود بود، زمانی عضو حزب رقیب – یعنی حزب جمهوریخواه – بود و در نخستین سال عضویت در آن حزب به ریاست باشگاه جمهوریخواهان جوان برگزیده شد و در پایان تحصیل در کالج، به یک رهبر دانشجویی تمام عیار تبدیل شده بود.

اواخر دهه ۶۰ میلادی بود که بینش او به جهان و این که جوامع مختلف تا چه حد در حال تغییر هستند دچار تحول شد. در سال ۱۹۶۸ به شدت مدافع قانون حقوق مدنی شد که مخالف هرگونه تبعیض نژادی بوده و با امضای لیندون جانسون، رئیس جمهوری دموکرات آمریکا، به قانون تبدیل شده بود.

پس از اتمام کالج، هیلاری که که دیگر یک دموکرات شده بود برای تحصیل در رشته حقوق به دانشگاه ییل رفت و در همان دوران بود که با بیل کلینتون آشنا شد. پس از پایان دانشگاه، ترجیح داد به جای فعالیت در یک شرکت‌ حقوقی در واشنگتن یا نیویورک، در یک نهاد غیرانتفاعی حمایت از حقوق کودکان فعالیت کند.

هیلاری در اکتبر ۱۹۷۵ در شهر فایت‌ویل ایالت آرکانزاس با بیل کلینتون ازدواج کرد. با فرمانداری بیل در آن ایالت، هیلاری در دو دوره ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۱ و ۱۹۸۳ تا ۱۹۹۲ بانوی اول آرکانزاس بود و در این مدت فعالیت‌های خود را بر تقویت سیستم آموزشی، و ارتقای استانداردهای تحصیلی متمرکز کرد.

با پیروزی بیل کلینتون در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۹۹۲، هیلاری به مدت هشت سال زندگی در کاخ سفید به عنوان بانوی اول ایالات متحده را تجربه کرد و در این دوران برای اصلاح نظام خدمات درمانی، به نحوی که همه خانوارهای آمریکایی قادر به پرداخت هزینه‌های درمان خود باشند، فعالیت‌های زیادی انجام داد.

نخستین مقام سیاسی منتخب

هیلاری کلینتون در سال ۲۰۰۰ میلادی به عنوان نماینده حزب دموکرات از ایالت نیویورک به سنا راه یافت و اولین بانوی اولی بود که نخستین مقام منتخب خود در چرخه سیاسی ایالات متحده را تجربه کرد.

در سال ۲۰۰۸ داوطلب نامزدی انتخابات ریاست جمهوری از حزب دموکرات شد، اما در نهایت رقابت درون حزبی را به باراک اوباما واگذار کرد.

وی در دولت اول باراک اوباما، عهده دار وزارت خارجه شد و در آن دوران هم بود که حادثه حمله به سفارت ایالات متحده در شهر بنغازی لیبی رخ داد و با زیر سئوال رفتن توانایی‌های مدیریتی او، کشمکش‌های سیاسی هیلاری کلینتون در ساختار سیاسی آمریکا وارد مرحله جدیدی شد.

در ماه های پایان مسئولیت در وزارت خارجه، هیلاری کلینتون، با ارائه این ایده که می توان به ایران اجازه داد تا سطح مشخصی برنامه هسته ای خود را حفظ کند، به گفته برخی مقامات مقدمات لازم برای تغییر رویکرد ایالات متحده و آغاز مذاکرات پنهانی با تهران برای حل پرونده هسته‌ای آن کشور را فراهم کرد.

سیاستی که توسط جانشین او، جان کری، پیگیری شد و در نهایت با حصول توافق جامع هسته‌ای بین ایران و شش قدرت جهانی عضو گروه ۱+۵ – شامل ایالات متحده، بریتانیا، فرانسه، روسیه، چین و آلمان – در چهاردهم ژوئیه ۲۰۱۵ میلادی، یکی از مهم‌ترین میراث باراک اوباما در عرصه سیاست خارجه رقم خود.

voa