آذوح: گفت و گوی روزنامه قانون با یک زندانی موجب تعقیب قضایی مدیر مسئول این رونامه شد. این زندانی مشاهدات عینی خود را از "ندامتگاه تهران بزرگ" که فقط یک روز در آن محبوس بود، شرح داده بود.

روزنامه قانون مشاهدات عینی یک زندانی را تحت عنوان "۲۴ ساعت لعنتی" منتشر کرد که "مهمان" زندان تهران بزرگ بوه است. در این گزارش حقیقت تلخ زندانی نقل شده است که سبب تعقیب قضایی مدیر مسئول روزنامه قانون شد.

عباس جعفری دولت‌آبادی دادستان عمومی و انقلاب تهران بدون ذکر نام روزنامه قانون (۱۴ ژوئن/ ۲۵ خرداد) گفت: «مدیرمسئول یک روزنامه به علت انتشار مطلبی باعنوان"۲۴ساعت لعنتی" که خبر کذب بوده به دنبال اعلام شکایت سازمان زندان​ها تحت تعقیب قضایی قرار گرفته است.»

هشدار دادستان به رسانه‌ها

دادستان عمومی و انقلاب تهران هشدار داد: «مرتکبان انتشار مطالب خلاف واقع در سایت‌های خبری و مطبوعات به نحو یکسان مورد تعقیب قرار خواهند گرفت.» وی خطاب به رسانه‌ها تاکید کرد: «نباید با انتشار اخبار کذب و خلاف واقع، فضای یأس و ناامیدی در کشور ترسیم شود.»

روزنامه "قانون" حدود ۲ سال پیش هم با دستور مستقیم عباس جعفری دولت‌آبادی، دادستان تهران، توقیف شده بود. علت توقیف این روزنامه در آن زمان انتشار خبری درباره آزادی سردار رویانیان، یکی از مقام‌های دولت محمود احمدی‌نژاد، از زندان اعلام شده بود. روزنامه قانون این خبر را از خبرگزاری "دانا" نقل کرده بود. اما حدود ۳ ماه بعد "قانون" رفع توقیف شد.

حقیقت تلخ از زبان زندانی

روزنامه قانون در ابتدای گزارش خود آنچه را که بر سر زندانی در ظرف یک روز آمده را چنین شرح می​دهد: «کافی است ۲۴ ساعت با یک زندانی همراه شوید تا ببینید در دنیای مدرن زندانبانی امروز ایران چه بر سر یک زندانی می‌آید.»

قانون در گزارش "۲۴ ساعت لعنتی" از وضعیت "بزرگ​ترین زندان خاورمیانه" می​نویسد که زندانی روزانه فقط ۲ ساعت جیره آب بسیار بی​کیفیت داشته که برای نوشیدن مناسب نبوده است.

زندانی که نه نامی از او برده شده و نه سن دقیق او ذکر شده درباره مشاهدات و تجربیات یک روزه خود همچنین گفته است که در گرمای شدید هوا ۲ ساعت بیرون زندان در بیابان در انتظار بازشدن درهای زندان بوده و حتی وقتی اجازه ورود دادند انجام کار اداری و رفتن به قرنطینه ۷ ساعت طول کشیده است.

او درباره نحوه برخورد سربازان نگهبان زندان هم گفته است: «هر سربازی که به ما می​رسید هر چه از دهانش در می​آمد نثار زندانیان و از جمله بنده می‌کرد. نه حرمت سن و سال و ریش سفید را می​دانستند چیست و نه از اخلاق بویی برده بودند. به هرحال در ابتدای ورود تصور بر این است که ۲۴ساعت زندان آن هم در قرنطینه نباید خیلی هم سخت باشد اما وقتی وارد شدم هر لحظه برایم چون کابوسی گذشت.»

کت یک میلیونی را با قیچی تکه تکه کردند

این زندانی مرحله به مرحله وضعیت زندانی شدن خود را شرح داده است: «مرحله بعدی تعویض لباس بود. گفتند لباس‌ها را در بیاورید و درعین ناباوری جوراب بنده به سطل آشغال منتقل شد. نوبت به کفش‌ها رسید که آن هم نصیب سطل آشغال شد با اینکه۵۰۰ هزار تومان ارزش داشت و راضی بودم به یک نیازمند داده شود تا اینکه به سطل‌آشغال بیندازند. نکته جالب بعدی این بود که کت یک میلیون تومانی من را با قیچی تکه تکه کردند. وقتی پرسیدم چرا چنین می​کنید گفتند شاید مواد مخدر یا چیزی در آن پنهان کرده باشی. در کمال تعجب کت را نابود کرده وبه سطل آشغال انداختند.»

این زندانی در گفت و گوی خود با قانون از "سوء مدیریت" در زندان هم صحبت کرده و گلایه کرده بود: «قیچی کردن و به سطل انداختن چه دردی را دوا می کند.هرچند با توجه به اینکه در پرونده قرار کفالت بنده قید شده بود و زندانبان می‌دانست فردا من آزاد خواهم شد می‌توانستند لباس‌ها را درانبار بگذارند تا یک روز بعد به خودم بدهند. عدم تعبیه انباری برای لباس‌های افرادی چون من که فقط یک یا چند روز در زندان هستند، یک سوء‌مدیریت است و توجیهی ندارد.»

فرد بازداشت شده که فقط ۲۴ ساعت در قرنطینه بوده در پایان شرح حال خود توضیح می​دهد: «زندانی بدون پول با یک جفت دمپایی در بیابان تاریک رها می​شود به امید اینکه ماشینی از سر خیرخواهی او را تا شهر برساند.»

گفت و گوی این زندانی با روزنامه قانون شرایط حاکم بر زندان​های ایران از جمله "ندامتگاه بزرگ تهران" واقع در جاده قدیم قم در جنوب تهران را نشان می​دهد. شرایطی که از قرار بیان آن مسئولان زندان و مقامات قضایی را خشمگین کرده و برای مدیر مسئول روزنامه قانون هم دردسر​ساز شده است.

dw