: روزنامه یالثارات به خاطر توهین به برخی از هنرمندان و ورزشکاران بلافاصله توقیف شد اما روزنامه طرح نو به خاطر توهینهای شنیع به مردم بزرگوار تورک و زنان نجیب تنها تذکر گرفت!

به نظر من یالثارات به حق توقیف شد اما مقایسه این دو رویداد نشان می دهد که ترکها و زنها نسبت به مشاهیر انسان های نازل و پستی باید باشند و در این جامعه اهمیت کمتری دارند به عبارتی شهروندان درجه ۲ هستند.

– روزنامه قانون نیز مدام لجبازی هدفداری با آذربایجان و ترکها داشت اما خم به ابروی هیچ مسئولی نمی نشست اما وقتی از نهادهایی مثل سپاه و زندان نوشت بلافاصله برق سه فاز روزگارش را سیاه کرد.

مقایسه این دو رویداد نشان می دهد که مسایل مبتلا به آذربایجان اهمیت و حساسیت چندانی برای آنها ندارد

اصلا آذربایجان اولویتی ندارد یعنی که شک ندارم ما شهروندان درجه دوم هم نیستیم.

– اقلیت ارمنی در ایران هم زبانشان از ابتدایی تا دانشگاه تدریس و هم در احوال شخصی مثل نام گزاری فرزندان آزاد هستند اما ترکها نه زبانشان شامل اصول۱۵ و ۱۹ قانون اساسی می شود و نه نامهای دلخواه ترکی می توانند روی فرزندانشان بگزارند .

مقایسه ارمنی و ترک در ایران نشان می دهد آذربایجانیها حتی شامل حقوق اقلیتها هم نمی شوند ما شهروندان درجه سوم هم نیستیم!

– کردها گرچه زبانشان مانند ترکها در سیستم دولتی و آموزشی جایی ندارند اما اندکی از ترکها جایگاه بهتری دارند و روزنامه هایشان آزادتر و‌ پرمحتواتر هستند به فرض محال اگر آنها ریشه هم نکارند حداقل مانند بعضی از روزنامه های وابسته آذربایجانی تیشه به ریشه خود نمی زنند !

کردها در احوال شخصی هم آزاد بوده و از حقوق اقلیتی به خوبی استفاده می کنند.

از مقایسه کرد و ترک در ایران می توان نتیجه گرفت که ترکها حتی شهروندان درجه چهارم هم محسوب نمی شوند….