بدنبال رد طرح دو فوريتي " نجات درياچه اروميه از خشك شدن" در مجلس شوراي اسلامي در شهرهاي آذربايجان، از جمله در تبريز و اروميه مردم به خيابانها ريخته و عليه اين بي تدبيري دولت و مجلس صداي اعتراض خود را بلند كردند.

اما متأسفانه اين نمايش مدني مردم از طرف مأموران نظام جمهوري اسلامي بطور وحشيانه سركوب شد. در اين درگيري عدهاي مجروح و چند نفر كشته شد(البته اين خبر هنوز تأييد نشده است) و صدها نفر دستگير و راهي سياهچالهاي رژيم شدند.

اما مردم غيور آذربايجان باز در روز 12 شهريور، يعني روز تشكيل فرقه دمكرات آذربايجان دومين بار نيز در خيابانهاي به اعتراض خود ادامه دادند. اين بار نيز عده¬اي از هموطنان عزيز توسط پليس دستگير شدند. تظاهر كنندگان سوگند ياد كردند كه تا آن روزي كه از طرف دولت براي حل اين مشكل زيست محيطي جواب مثبت دريافت نكرده¬اند، به اعتراض خود ادامه خواهند داد. قرار است شنبه¬هاي هر هفته در خيابانها به اعتراض خود ادامه دهند.

با اينكه مردم آذربايجان در مقابل اين لاقيدي دولت صداي اعتراض خود را بلند كرده¬اند، اما دولت نه اينكه براي حل اين فاجعه زيست محيطي هيچ اقدامي نكرده، بلكه صداي حق طلبانه مردم را با زور و ضرب و شتم و گلوله جواب مي دهد.

سردمداران نظام جمهوري اسلامي از ترس اعتراض مردم در تمام شهرهاي آذربايجان و حتي در شهر تهران نيز فضاي امنيتي بر قرار كرده¬اند. معلوم نيست كه اين وضعيت فوق¬العاده تا كي ادامه خواهد يافت. اين بي تدبيري نظام در نهايت كاسه صبر مردم آذربايجان و ايران را لبريز خواهد كرد.

زماني از طرف مركز نشينان آذربايجان سر ايران ناميده ميشد. اما اينك فاجعه اي كه در آينده نه چندان دور در اين منطقه بوقوع خواهد پيوست، دولت مردان نظام را نه اينكه نگران نكرده، بلكه با لاقيدي نظاره¬گر اين روخداد فلاكت بار هستند.

ما اعضاء و هواداران فرقه دمكرات آذربايجان به مسئولين نظام هشدار مي دهيم كه عاقبت رفتار اين چنيني با مردم غيور آذربايجان براي آنها نتيجه خوبي به بار نخواهد آورد. چونكه تاريخ مبارزاتي صد ساله آذربايجان نشانگر برچيدن نظامهاي ديكتاتور، مستبد و خودكامه رژيمهاي قاجار و پهلوي است. ملت آذربايجان در به ثمر رساندن انقلاب بهمن 1357 قهرمانانه به پا خاسته و طومار رژيم پهلوي را بر چيدند. اين ملت طي جنگ تحملي هشت ساله ايران-عراق پيشاپيش ساير ملل ايران رشادت و قهرماني بي نظير از خود نشان دادند. در اين جنگ براي حفظ ميهن بيش ازهمه ملل شهيد دادند. طبيعي است كه در مقابل اين دلاوريها به حقوق ملي – اقتصادي خود بايستي نائل مي شدند كه متأسفانه هنوز هم به ابتدائي ترين حقوق خود كه تحصيل به زبان مادريست نرسيده اند. در مقابل اين بي عدالتي تا كي بايد صبر و تحمل نمود.

در حفظ و حراست ايران ملت آذربايجان هميشه پيشقراول بوده است. اما در مقابل اين خدمت جز شهادت آيا چيز ديگري نسيبش شده است؟ آري امروز نيز فاجعه زيست محيطي در انتظار اين ملت نشسته است. امروز مركز نشينها در مقابل اعتراض مردم انك تجزيه طلبي، پان تريستي و ساير اتهامات واهي به اين ملت مي زنند. مگر تاريخ مبارزاتي طولاني آذربايجان عكس اين را ثابت نكرده است! ما در تاريخ آذربايجان حداقل از دوره بابك خرمدين تا به امروز شاهد چنين برخوردي از ملت خود ديده ايم.

ما اعضا و هواداران فرقه دمكرات آذربايجان با نداي اعتراض ملت خود هم صدا شده و در اين پيكار هميشه در كنار آنها بوده و بعد از اين نيز خواهيم بود. ما در مقابل خيزش حق طلبانه ملت آذربايجان عمل نابخردانه و زورمدارانه دولت احمدي نژاد را محكوم نموده و از مسئولين نظام جمهوري اسلامي مي خواهيم كه به اين مسئله حياتي دقت كرده و براي جلوگيري از رخداد فاجعه زيست محيطي درياچه اروميه اقدامات لازم بعمل آورند. در غير اين صورت خود ملت آذربايجان براي حل تمام مشكلات خود به تنهايي گام راسخ برخواهد داشت. چونكه ما نمونه اين چنين اقدامات را در انقلاب مشروطه شاهد بوده ايم. شهر قهرمان يرور تبريز به رهبري ستارخان يازده ما در محاصره استبداد و ارتجاع مركز مقاومت نموده و سرانجام توانست مشروطه را به كشور باز گرداند و يا در دوره يكساله حكومت ملي آذربايجان به رهبري سيد جعفر پيشه وري ملت توانست در عرض اين مدت بطور مستقل سرنوشت خود را بدست بگيرد. امروز نيز آذربايجان صداي حق طلبانه خود را بر اين بي عدالتي بلند كرده و از مركز نشينان استيفاي حقوق مي نمايد.

مقاومت و پايداري در پيكار حق طلبانه رمز موفقيت ملت آذربايجان است، مركز نشينان اين هشدار را بايستي آويزه گوش نمايند.

اعضاء و هواداران فرقه دمكرات آذربايجان