زمانیکه چکمه پوشان و ک.ته فکران و تنگ نظران زمام امور را در نهاد های فرهنگی و علمی در دست داشته باشند، می توان به حال آن جامعه پی برد. ما در جامعه ای به سر می بریم که تشکیلات حکومتی آن به راحتی مکان های آکادمیک را عرصه ی جولان امنیتی خویش قرار می دهند. از هیچ آزار و اذیتی بر اهل اندیشه دریغ نمی ورزند و عقده های چندین و چند سالیشان را خالی می کنند.

دانشگاه تبریز نیز از این قاعده مستثنی نیست. دانشگاهی که روزی از پر طراوت ترین دانشگاه های ایران محسوب می شد، اینک به لطف حضور عده ای بی سواد و چماق به دست که گه در قالب یک استاد ظاهر می شوند گاه مسئول اداره ی آموزش دانشکده، گاه رئیس حراست و گاه رئیس دانشگاه.

مهدی حمیدی دوست شفیق و عزیز ما ماه هاست در زندان به سر می برد و اکنون که از جانب زندان مشکل شرکت در امتحان حل می شود، با عقده های چندش آور مسئولان دانشگاه مواجه شده و اجازه ی ورود به جلسه ی امتحان نمی یابد. و این در حالی است که وی از زندان خارج و تحت الحفظ به دانشکده آورده شده و دانشگاه قبلا با این مسئله موافقت کرده بود.

ما دانشجویان دانشکده ی انسانی با اعتراض به حبس غیر قانونی و بلا تکلیفی هم کلاسی عزیزمان، تاسف شدید خود را از صاحب منصبی عده ای بی اخلاق و شرور در میان اصحاب دانش اعلام می داریم و ایمان داریم که این وضعیت اسف بار موقتی خواهد بود. همچنین هشدار می دهیم در صورت ادامه ی کارشکنی مسئولان دانشگاه در این مورد، مجبور به افشای نام و پرونده ی سیاه آنان خواهیم شد.

به امید سربلندی خانواده ی دانش و فرهنگ