می گویند بزرگترین ظلم ها در دنیا در حق واژه گان اعمال می شوند بنابراین

باید"واژه ها را شست

" و آن ها را از منظر دیگری دید .

روز ۲۱ فوریه از طرف یونسکو به عنوان روز جهانی زبان مادری نامگذاری شده

‌است.نزدیک شدن این روز در آذربایجان همه ساله به نوعی دچار افراط و

تفریط هایی می

شود که برخی ها از سر ناآگاهی و به صورت ناخود آگاه ، آب به آسیاب دشمن می

ریزند و برخی دیگر نیز با علم به برخی از رخدادها و باید ها و نباید ها ،

آگاهانه و عامدانه در صدد به انحراف کشاندن یک جریان سالم و منطقی هستند .

همه ساله در چنین روزهایی جو غالب بر حرکت ملی آذربایجان جوی ملتهب و گداخته

می شود که به دلیل عدم کنترل و مدیریت آن از سوی فعالان این حرکت ، تنها و

تنها هزینه های سرسام آور مادی و معنوی نصیب حرکت ملی آذربایجان می شود.

اعتراض به کمبودها و نیز درخواست برای بر طرف کردن موانع رشد و توسعه و

بالندگی شهروندان هر جامعه حق هر شهروند است که کسی آن را نادیده نمی گیرد.

اما وقتی اعتراض به دور از شئونات جامعه و عرف حاکم بر آن انجام پذیرد طبیعتا

با مقاومت روبرو خواهد شد.

گذشته از این ضعف حرکت ملی سبب می شود که همن مناسبت ها یا لوث شده و ماهیت

خود را از دست بدهند و یا این که توسط دیگران مصادره بشوند که در هر دو مورد

این یک " بازی دوسر باخت " برای حرکت ملی است است.

با نگاهی به هزینه های صرف شده در راه حرکت ملی آذربایجان این حقیقت تلخ آشکار

می شود که دنباله روی و پیروی محض از نسخه های پیچیده شده برای جوامع دیگر ،

چیزی جز زیان معنوی و مادی به بار نیاورده است.

امروزه در آذربایجان  تمام مناسبت ها و مراسم به نوعی مستقیم و یا غیر توسط

فعالان حرکت ملی آذربایجان و یا به دست عوامل حکومتی درون آن به انحراف کشیده

شده اند و در خدمت بدخواهان آن قرار گرفته اند.

اگر بنا باشد "شور آنی" ما را مجبور به اتخاذ تصمیم های احساسی بنماید و بدون

فکر به عواقب منفی این نوع تصمیمات برای حرکت ملی و منافع دراز مدت آن اقدام

به کاری بکنیم ، همان بهتر که " سکوت " و یا " روزه سکوت" داشته باشیم