در بسیاری از حکومت های غیر دموکراتیک حکومت مرکزی بیش از نیمی از قدرت و تمرکز خود را برای سرکوب کردن و یا مذوب کردن مخالفان حکومتی خود صرف می کند یعنی کمتراز نیم تمرکز و قدرت صرف کشورداری و اداره ی امور می شود و کشوری مانند ایران که الگوی اداره ی امور تماما غیر دموکراتبک است از این قاعده مستثنا نیست. یعنی این نوع حکومت و سابقه ی ترفند های آن در طی بیش از سی سال ما را به آن وا می دارد که هر اتفاق و رویداد به وجود آمده در این کشور را با نگاه منطقی و به دور از احساسات نگاشته و تحلیل کنیم و کاررا به قضا و قدر نسپاریم.

در این مبحث ما به فواید و ضررهای یک جنبش مرکز گرا به نام جنبش سبز را بحث گذاشته و نقطه نظرات خودرا بیان می کنیم و یادآور می شویم که این تحلیل می تواند تحلیل بجایی باشد و هم می تواند نباشد.

نمونه ای از ترفند های به کار رفته در گذشته:

1-نگرش به شعارهای حکومت قبل از انقلاب وبیان کردن این که استفاده از انرژی و بیشتر کالاها باید در ایران مجانی باشد( آب و گازو نفت وبرق و...)

2-طولانی کردن مدت جنگ ایران و عراق از حدود دو سال به هشت سال( گرفتن زمان از مردم برای تمرکز بیشتر بر کشور و شاید از سر راه برداشتن تعدادی از رقبای خودی)

3-شعارهای سازندگی بعد از به اتمام رسیدن جنگ هشت ساله( به بهانه ی بازسازی خرابی های جنگ)

4- به وجود آوردن اوپوزوسیون خودی و نشان دادن به دنیا که در ایران دموکراسی وجود دارد( دوران اصلاحات که هشت سال فقط شعار بود و باز زمان گرفتن حاکمیت از مردم)

5-شعارهای اقتصادی در دوران احمدی نژاد که نتوانست زیاد مردم را به فریبد( و زمینه را فراهم کرد تا حاکمیت فکری اساسی و طرحی ماندگار را پی ریزی کند)

و بسیاری از ترفند های کوچک و بزرگ دیگر ..

شرح مختصر از پیدایش جنبش سبز:

سالی این جنبش به وجود می آید که از طرف رهبر حکومت به سال اتحاد ملی و انسجام اسلامی نامیده می شود (یعنی نگرانی حاکمیت از نبود اتحاد و یک پارچگی در بین ملل ایران) و نگرش به متفاوت بودن تبلیغات تلویزیونی و مناظره ها و تبلیغ یک رنگی که رنگ اصلی اسلام است و استفاده از شخصی به عنوان رهبر جنبش که در بین مردم محبوبیتی ( هر چند کم) دارد و اصالت ترک داشتن وی ( حدود نیمی از مردم ایران را ملت تاثیر گزار ترک تشکیل می دهد)و بنا به توضیح مختصر در رابطه با ترفندهای مذکورو داشتن پیش ذهن از با هوش بودن و زیرک بودن حاکمیت  مارا وادار می کند که نگاهی کاملا عمیق به ماجرا داشته باشیم.

نکته:  همان طورکه همه می دانیم زمانی یک طرح به پیروزی و موفقیت نائل می شود که فواید بر ضررهای آن سنگینی محسوسی داشته باشد.

در اینجا به برسی و ذکر فواید این طرح برای حاکمیت را بیان می کنیم باشد که این فواید نظر شخصی نویسنده بوده و امکان زیاد و احتمالا کم بودن این فواید است:

فواید وجود حرکت سبز بر حاکمیت:

1-نشان دادن به دنیا که در ایران چیزی به عنوان دموکراسی وجود دارد( با توجه به مناظرات تلویزیونی و افزایش آرای مردم)

2-اشتراک بیش از حد مردم در پای صندوق هاو مشروعیت دادن به حاکمیت

3-از اهمییت خارج ساختن مسئله ی اتمی از افکار عمومی داخلی و خصوصا خارجی

4-تزریق و یا تحمیل یک لیدر (رهبر) بر کل اپوزیسیونهای پتانسیلی داخلی و نیمه جنبشی خارجی ( لازم به توضیح اینکه در اکثر اپوزیسیونها در داخل و خارج اشخاصی به عنوان لیدر در بین مردم و مخالفان وجود ندارد یعنی بیشتر آنها یا مستقلا و یا شورایی و وجود یک رهبر بر آنها ضروری است و چه بهتر که این رهبر کسی باشئد که از پوست و گوشت حکومت و رژیم هست)

5-یک پارچه کردن ملل ایران و مردمان آن در خارج از مرزها و البته در داخل مرزها (زیر پرچم ایران باستان و مذهب و دین)

6-تحمیل و پذیراندن یک رنگ به نام رنگ سبز که رنگ اسلام است به کل مردم اعم از موافق اسلام و مخالف اسلام و مخالفان دین ( تبلیغ دین و اسلام )

7-پیروز شدن احتمالی شاخه ای (یا چهره ای) از خود حکومت بر شاخه ای (یا چهره ای) دیگر از آن

( بدین صورت که در یک جنگ یا دعوای داخلی که احتمالا هم مدتدار خواهد بود و زمان خوبی به نفع حکومت و به ضرر مردم بدست خواهد آورد اگر هم پیروزی خواهد داشت طرف پیروز (هر طرف که باشد) از خود حاکمیت است یعنی اگر حاکمان فعلی پیروز شوند که روال حکومت ادامه خواهد یافت و اگر طرف مقابل دعوا (جنبش سبز) پیروز گردد حاکمان ظاهری فعلی به پشت پرده حکومت خواهند رفت و امور را هز پشت پرده ادشره خواهند کرد و رهبران جنبش به ظاهر حکومت منتقل خواهند شد ( یک جابجایی استراتژیک))

8-راه نجات برای حاکمیت و بخصوص کل حاکمان رژیم( در صورت احتمالی خیزش مردم علیه نظام و یا حمله ی احتمالی نیروهای خارجی مثلا آمریکاو.. از دادگاهی شدن ویا اعدام)

9-شناختن قدرت اپوزیسیونها در داخل و خارج مرزها (زمانی یک شخص ویا حکومتی می تواند مقابال دشمنان خود به محکمی بایستد که لزوما باید از قدرت دشمنان خود آگاهی یابد. یک اصل مهم در جنگ یا دعوای سیاسی و اجتماعی)

10-آزاد سازی انرژی پتانسیلی مخالفان در درون و برون مرزها (آزاد سازی کنترولی)

11-شناختن مخالفان نفوذی در درون (خودیها) و در برون ( غیر خودیها) که با مردم عادی استتار شده بودند ( تک مهرههایی که شناخته نمی شدند اما بسیار خطرناک بودند.)

12-طول عمر طولانی برای رژیم (زمان دعواهای داخلی که حدود 10 سال+ در صورت پیروزی هر کدام (پیروزی سبزها که طول عمر حکومت را تا 50سال و بیشتر تضمین می کند و یا پیروزی حاکمان فعلی که حدودا 20سال می افزاید).

و فوایدی دیگر که ممکن است وجود داشته باشد.

حالا ضررهای جنبش سبز بر حکومت را مورد بررسی قرار میدهیم .باز لازم به توضیح است که این ضررها ممکن است بیشتر از اینهایی باشد که بیان خواهیم کرد و ممکن است کمتر باشد.

ضررهای جنبش سبز بر حکومت:

1-احتمال خارج شدن کنترل حرکت از دست رژیم(در صورت آگاهی مردم و به قولی خواندن دست رژیم توسط مردم و فعالین و به وجود آمدن هرج ومرج در کشور)

2-هزینه های مالی و بخصوص جانی داشتن طرح(هزینه های جانی مانند ترور متقابل اشخاص توسط مرم یا بسجی ها و یا کشتن اتفاقی مردم در تظاهرات ها و..که این چهره ی رزیم را در بیرون از اینکه است بدتر می کند.)

3-احتمال افشای قدرت خود نظام بر ملت(افشای موارد امنیتی و اطلاعاتی)

4- احتمال عادی شدن تظاهراتها بر مردم و ریختن ترس مردم از اشترک در تظاهرات

و احتمالات دیگری که ممکن است باشد و در اینجا نیامده باشد.

همان گونه که می بینیم ضررهای این طرح هم تماما احتمالی است یعنی در صورتی که با تمرکز بیشتر پیاده شود و کار کارشناسی انجام گردد ممکن است ضرری نداشته باشد و هم اگر باشد هم خیلی کمتر از فواید این طرح است.

بدین صورت است که :

با کمی تامل و عمیق نگریستن وابستگی حرکت سبز( رهبران و پایه گزاران این حرکت) به حاکمیت کنونی بر مردم آشکار می شود و می توان این حرکت را یک طرح از حاکمیت دانست.