آذوح: «عمومیت» و «محبوبیت ورزش» سبب شده برخی از سیاست مداران و سرمایه داران برای دستیابی به موفقیت بیشتر وارد حوزه ورزش شوند و از ظرفیت های آن بهره مند و با تدبیر و اتخاذ سیاست های مناسب بر روند آن تأثیرگذار نیز باشند.

با گسترش «زندگی ماشین» و همچنین «سودمندی اقتصادی» روز به روز بر اهمیت «ورزش» افزوده شده و دیدگاه های جدید، متنوع و بین رشته ای شکل گرفته است. ورزش مرزهای خود را در نوردیده و علاوه بر سیاست و اقتصاد توانسته، توجه و نظر صاحب نظران حوزه های متخلف چون «جامعه شناسی» را به خود جلب کند. به عبارتی می توان گفت در حال حاضر، ورزش از دایره مباحث صرفاً  ورزشی خارج شده است. در همین راستا دیدگاه ها، تحلیل ها، نظرها و نقدها پیرامون صعود تیم فوتبال «ماشین سازی» به لیگ برتر نباید صرفاً محدود به جامعه ورزش قرار گیرد و از عاری گرفتن آرای صاحب نظران حوزه های دیگر غافل بماند.

در حال حاضر ورزش به صورت «عام» و فوتبال به صورت «خاص» از حالت تک بعدی و یک سویه خارج شده و «ماهیت چند بعدی» به خود گرفته است، بنابراین امید است مسئولین مختلف استانی (ورزشی و غیر ورزشی) این امر را مورد واکاوی جدی قرار داده و با سنجیدن مزیت های آن از همین امروز، برنامه ریزی های جدی و لازم را برای حمایت همزمان سه تیم «تراکتورسازی»، «ماشین سازی» و «گسترش فولاد» تدوین کنند. نکته نگران کننده این که حضور همزمان سه تیم در لیگ برتر نه تنها نباید موجب پدیده اتفاق «اشباع فوتبالی»، چه بین مردم، مسئولین استانی و سرمایه گذاران بخش خصوصی شود. در این میان بهتر است در راستای رشد و تقویت هر چه بیشتر ورزش در جامعه «فرهنگ سازی» مناسبی جهت مشارکت «خیرین کارهای عمومی» در عرصه ورزش از سوی دستگاه ها و نهادهای مربوطه شود. با توجه به وجود فرهنگ غنی و کهن خیریه در منطقه می توان با فرهنگ سازی مناسب، بخشی از این عزیزان علاقمند را به فعالیت در حوزه ورزش ترغیب کرد و با هم اندیشی آنان و خود ورزشکاران اقدام ها اساسی و گام های جدی در رشد  و توسعه زیرساخت های ورزشی منطقه به عمل آورد.

حضور همزمان سه تیم در لیگ برتر نه تنها نباید با پدیده «اشباع فوتبالی» نگریست، بلکه لازم است به این رویداد به دیده «نیاز» نگریسته و با نگاهی عمیق و جدی ظرفیت های لازم را  برای موفقیت همزمان سه تیم مهیا کرد.

موفقیت سه تیم فوتبال «تراکتورسازی»، «ماشین سازی» و «گسترش فولاد» – که در سایه حمایت های لازم و ایجاد زیرساخت های ضروری به دست می آید –  می تواند دارای نتایج مفید و مطلوب باشد، چرا که این امر می تواند به تشویق سرمایه گذاران بخش خصوصی برای ورود هر چه بیشتر به عرصه ورزش شده و بخشی از وظایف دولت را در رونق بخشیدن به امر ورزش – بالخصوص در فراهم کردن زیرساخت های لازم – بر عهده بگیرند و از هزینه های دولت در این زمینه بکاهند، کاهش هزینه های دولت از امر سرمایه گذاری در حوزه ورزش را شاید بتوان از نتایج سیاسی رشد و رونق ورزش در جامعه نامید.

وجود حامیان و طرفداران سه تیم مذکور، بالخصوص نوجوانان و جوانان داخل و خارج از استان آذربایجان شرقی بالخصوص استان های همجوار چون اورمیه، ادریبل، زنجان و …، ضرورت برنامه ریزی های لازم برای موفقیت آنها را دو چندان می کند. در حال حاضر این مطلب که ورزش در پیشگیری از بسیاری از ناهنجارهای اجتماعی نقش مهم و مؤثر دارد، امری بدیهی و روشن است. مطمئنا حضور همزمان آنها در لیگ برتر انگیزه جوانان را به سمت ورزش بالخصوص فوتبال در شمال غرب کشور افزایش خواهد داد، چرا که به لحاظ «آماری» و «کمی» شانس بسیار زیادی برای «موفقیت» آنها وجود خواهد داشت. همچنین با برنامه ریزی و تربیت صحیح خانواده، مدارس و جامعه می توان شاهد کاهش چشمگیر بسیاری از نا هنجارهای اجتماعی باشیم که دغدغه بسیاری از جامعه شناسان هر جامعه ای است، البته نباید در این بین از برخی نابه هنجاری های که می توان از خود ورزش نیز ایجاد شود غافل شد.

موفقیت سه تیم فوتبال فوتبال (تراکتورسازی، ماشین سازی و گسترش فولاد) در سطح کشور، بدون شک سبب ایجاد حس رقابت بین سایر مسولین و ورزشکاران تیم های ورزشی خواهد شد، به ویژه اینکه در ورزش هایی نظیر والیبال، دوچرخه سواری، تکواند، فوتسال، کشتی و …. ظرفیت های خوبی در این مناطق وجود دارد. این موفقیت ها به شرط «پایدار بودن» و «تداوم داشتن» با تدوین برنامه های منطقی و اصولی در دراز مدت می تواند به لحاظ اقتصادی برای منطقه مفید و سودمند باشد و رونق صنعت و لوازم ورزشی را سبب شود. بدون شک گسترش صنعت ورزشی نیز می تواند در ایجاد اشتغال و رفع بخشی از بیکاری های جامعه سهم به سزایی داشته باشد. بنابراین مسئولین امر نباید از جنبه اقتصادی ورزش غافل بمانند و در برنامه ریزی های خود از صاحب نظران و مشاورین حوزه اقتصادی نیز بهره مند گردند.

جدا از مزیت های اقتصادی که به صورت خلاصه و موجز بیان شد، از دستاوردهای فرهنگی حضور این سه تیم نیز نباید چشم پوشی کرد، به ویژه اینکه قبل از این نیز «زیرساخت های فرهنگی» آن با شعار هواداران تراکتورسازی همچون «عیبی یوخ» یا «آذربایجان تیم لری، فرقی یوخ رنگ لری» نهاده شده است.

«شعار عیبی یوخ» به نظر نگارنده فقط یک شعار ورزشی نیست بلکه می تواند بخشی از فرهنگ عمومی جامعه نیز شود. به جرأت می توان گفت این شعار تداعی نظریات مهم روانشاسی است که گفته می شود «هنگام برخورد کردن با مانع نباید آن را دور زد، بلکه باید راه صبوری در پیش گرفت و با یافتن راه های بهتر و مناسب موانع را رفع کرد» شعار عیبی یوخ به سبب عمومیت داشتن، ساده بودن، قابل فهم بودن برای تمام سنین و طبقات جامعه می تواند درس خوبی برای افزایش «روحیه صبر در برابر مشکلات» باشد.

همچین شعار دیگر «آذربایجان تیم لری، فرقی یوخ رنگ لری» را نیز می توان فراتر از یک شعار ورزشی نگریست و با تامل در آن نتایج بهتری را کسب کرد. این شعار میتواند در جامعه، ادارات و سیاست به عنوان یک الگو نگریسته شود. در یک اداره می توان این شعار را این طور تعریف کرد که باید از جر و بحث ها، اختلاف نظرها و …. برای رسیدن به هدف کلی آن اداره و مجموعه عبور کرد. این هدف با توجه به نوع مجموعه و بسته به کارکرد آن می تواند خدمت رسانی بهتر به عموم جامعه، کسب سود دسته جمعی و …. متفاوت باشد. حتی در عرصه سیاست نیز می توان این شعار را این طور تعبیر کرد که فارغ از هر گونه جناح بندی ها باید به هدف کلی کشور و جامعه توجه کرد، مانند بهبود وضع اشتغال، کاهش بیکاری، کاهش تورم و….. یعنی اگر بنا توسعه، پیشرفت و آبادانی مملکت باشد نباید در دفاع از عملکرد دولتمردان یا نقد آنها به گرایش، حزب یا جبهه آنها نگاه کرد.

سخن آخر اینکه این شعار در بین مسولین استانی و نمایندگان مجلس نیز می تواند الگو باشد و آن ها فارغ از اینکه متعلق به کدام شهر یا گروهی هستند در راستای هر چه بیشتر توسعه و آبادانی منطقه گام بردارند.

رحمت مهدوی-دانش آموخته ارشد علوم سیاسی

منبع:نصرنیوز