آلتینجی گون ایدی. تانری اؤنجه دن، بیرینجی گون گونشی، ایکنجی گون دنیزی، اوچونجو گون سسی، دوردونجو گون بویالاری و بئشینجی گون حایوانلاری یاراتمیشدی.

سونرا بو گون، آلتینجی گون اولاراق گلیب چاتمیشدی.  بوتون ملکلر، اجیننه لر و شئیطان، توخوم زیمیشقا پاکئتلری اللرینده، او بیری دونیانین "سامان مئیدانیندا*"، تانرینین اطرافینا، دایره شکلینده ییغیشمیشدیلار.

تانری آووجلارینین ایچینه توپوردو. هیه دئدی و بئلی آلدی الینه و اؤنجه دن ال داشقاسی ایله مئیدانا گتیردیگی تورپاغی قربیله توکوب، اَله دی. سونرا اله دیگی تورپاغین ایچینه دنیزین سویوندان تؤکدو و پالچیق دوزلتمه یه باشلادی.

***

تانری شالوارینین پاچالارینی قاتلامیشدی و ریتیم توتاراق، پالچیغی آیاقلارینین آلتیندا ازیردی، هم ده اوخوردو.

- بو گون آیین آلتیسی، ده گؤروم گولوم نای نا، نینای **

ایسرافیل شئیپورونو چالیردی و اطرافینداکی میللت بیرلیکده جاواب وئریردیلر:

- گیرمه بوستان ایچیدی، یار گیرمه بوستان ایچیدی

سونوندا پالچیق حاضیر اولدو. تانری هوببولا هوببولا اللرینی هاوایا قووزادی و قاچا قاچا مئیداندا بیر- ایکی دؤور ووردو.

هامی سس سسه وئردی. چپیی چالدیلار. فیشقالادیلار. ایسرافیل شئیپورونا پوفله دی:

- دوت دورو، دوروت

ایسرافیلین یانیندا اوتوران جبرائیل، اوجادان قیشقیردی:

- تیراختور***

دالیدان عزرائیل اوراغینین ترسه طرفی ایله جبرائیلین تپه سینه بیر دنه ووردو و دئدی:

- گئده! سن آدام اولماسان. بو اَدابازلیغین بیر گون سنی، گودازا وئره جک.

سونرا تانری، حاضیرلادیغی پالچیغا ساری گئتدی و او پالچیقدان بیر هئیکل دوزلتدی. هامی سس سیز ایدی. هر کس اؤز- اؤزونه دئییردی.

- گؤره سن بو نه دی؟

تانری درین بیر نفس آلدی و دوزلتدیغی هیکلین اوستونه پوفله دی. هئیکل بیر آن جانلاندی و ایکی آیاغینین اوستونده دوردو. سونرا قاچا قاچا گئتدی تانری یا ساری. آتیلدی تانرینین قوجاغینا دئدی:

- مامان!

تانری هیرسلندی ودوزلتدیگی تازا یاراتیغی، قوجاغیندان یئره دیغیرلاتدی و بیر شاپالاق قولاغینا یاپیشتیریب دئدی:

- بیرینجیسی، مامان یوخ آنا. ایکینجیسی ده. کوپک اوغلونون قودوغو! من سنین آنان دئییلم کی، سنی یارادانام. بیلدین می؟

سونرا دا اوزونو چئویردی اطرافینداکی میللته دئدی:

- ای میللت! بونون آدی اینساندی. هامی بونا سجده ائله سین.

هامی اییلدی، آمما شئیطان سجده ائتمه دی.

تانری هیرسلندی، آمما اوزونه گتیرمه دی. ایچینده اؤز- اؤزونه دئدی:

- استغفرآلله هاااا! ائله بیل کی بوگون بونلار، اعصابیمیزین ایچینه آفتافا گؤتورمه سه لر، ال چکن جانلاری اولمایاجاق.

تانری ایستمیردی کیمسه بو گون سامان مئیدانینی، ناراحات ترک ائتسین. بونا گؤره ده، قالان پالچیقدان باشقا بیر هئیکل دوزلتمه یه باشلادی، دوشونوردو بلکی ده  بو تازا یاراتدیغیندان، شئیطانین خوشو گلسین.

هئیکلی دوزلتدی و سونرا ایسته دی اوستونه پوفله سین . آمما نه قدر چالیشدی اولمادی. چونکو پوفو قورتارمیشدی. اوزونو چئویردی میللته و هامی دان عوذر ایسته دی و سونرا دا دالیسینی چئویردی هئیکله و اوستونه اوستوردو. هئیکل آیاغا قالخدی. تانری میللته ساری دئدی:

- ای میللت بونون آدی موللادی. هامی بونا سجده ائله سین.

کیمسه اییلمه دی، آمما شئیطانین اوندان خوشو گلمیشدی و اونا سجده ائله دی.

.....

* تبریزین سامان مئیدانی

** رشید بهبودوفون اوخودوغو ماهنی لاردان

*** فوتبول تیمی

-------------------------------------------------------------------------------------------------

آفرینش در شش روز به وقوع پیوست!

روز ششم بود. خدا قبلا، روز اول خورشید، روز دوم دریا، روز سوم صدا، روز چهارم رنگ ها و روز پنجم حیوانات را خلق کرده بود.

آخر سر روز ششم از راه رسیده بود. تمومی فرشته ها، جن ها و شیطون با پاکت های تخمه و آجیل توی دستشون، وسط "سامان میدانی(میدون کاه)*" اون دنیا دور خدا حلقه زده بودند.

خدا تف کرد کف دستاش و یه هیه  گفت. بیل رو برداشت و خاکی رو که قبلا با چرخ دستی آورده بود وسط میدون، تو الک ریخت و غربالش کرد. بعد از آب دریا  قاطیش کرد و مشغول درست کردن گل شد.

***

خدا پاچه های شلوارش رو تا کرده بود و با گرفتن ریتم، هم گل زیر پاهاش رو لگد مال می کرد، هم آواز می خوند.

- امروز روز ششمه، بگو گلم نای نا نینای (بو گون آیین آلتیسی، ده گؤروم گولوم نای نا، نینای**)

اسرافیل شیپورش رو می زد و مردم یک صدا می خوندند:

- یار نرو توی بوستان، یار نرو توی بوستان (گیرمه بوستان ایچیدی، یار گیرمه بوستان ایچیدی)

آخر سر گل درست شد. خدا جست و خیز کنان، دست هاش رو هوا گرفت و بدو بدو میدون رو یکی دو دوری زد. همه هورا کشیدند. کف زدند. صدای صوت زدن ها بلند شد. اسرافیل توی شیپورش فوت کرد:

- دوت دورو، دوروت

جبرائیل که بغل دست اسرافیل نشسته بود، بلند داد زد:

- تراکتور***

عزرائیل از پشت سر با طرف دیگه داسش، زد تو سر جبرائیل و گفت:

- عوضی! تو آخرش آدم نمی شی. با این دلقک بازی هات، یه روز خودت رو به گا می دی.

بعد خدا به سمت گلی که درست کرده بود رفت و ازش، یه هیکل درست کرد. همه ساکت بودند. توی دلشان می گفتند:

- این دیگه چیه؟

خدا نفس عمیقی کشید و روی هیکله فوت کرد. هیکل یه هویی جون گرفت و روی دو تا پاش ایستاد. بعد بدوبدو طرف خدا رفت و توی بغلش پرید و گفت:

- مامان!

خدا عصبانی شد و اون آفریده جدیدش رو از توی بغلش روی زمین غلش داد و بعد سیلی محکمی توی گوشش کشید و گفت:

- اولندش، مامان نه مادر. دومش هم، پدرسوخته من مادرت نیستم، خالقتم. شیر فهم شد؟

بعدش هم روش رو برگردوند به طرف مردم و گفت:

- آهای مردم! اینی که مبینید، انسانه. همه بهش سجده کنید.

همه سر خم کردند به جز شیطون.

خدا عصبانی شد، اما به روی خودش نیاورد. ته دلش گفت:

- استغفرآلله! امروز تا اینا نرینند توی اعصابمون، ول کن معامله نیستند.

خدا نمی خواست اون روز کسی، دلخور از "سامان مئیدانی (میدون کاه)" بره بیرون. به خاطر همین هم با باقیمونده گل شروع به درست کردن یه هیکل دیگه کرد. فکر کرد شاید شیطون از این آفریده جدیدش خوشش بیاد.

هیکل رو درست کرد و بعد خواست روش فوت کنه، اما هر چی زور زد نشد. به خاطر اینکه  فوتش تموم شده بود. روش رو برگردوند طرف مردم و از همه عذر خواهی کرد و بعد پشتش رو به هیکله کرد و روش گوزید. هیکل از زمین بلند شد. خدا رو کرد به مردم و گفت:

- آهای مردم! اسم این ملاست. همه بهش سجده کنید.

کسی سر خم نکرد، اما شیطون از اون خوشش اومده بود و بهش سجده کرد.

...

* سامان میدانی (میدان کاه تبریز)

** ترانه ای از رشید بهبودوف

*** تیم فوتبال

http://oi59.tinypic.com/20u6a1c.jpg" target="_blank">View Raw Image">