" فیردوسی" هئکلینی داشییان یوک ماشینین شوفئری، ریضانین توکانیدان سالماس شهرینین والیلیگی ایله تئلفونلاشماقدان سونرا، حاقدان حوقدان توشموش بیر حاللا، جیبیندن پول چیخارتماق اوچون الینی یان جیبینه آپاردی. نه قدر ده اؤزونو جانلی گؤسترسه ده، اوزون یول یورقونلوغو، سسینین تونوندان بللی ایدی:

- باغیشلایین! بورجوم نه قدر اولار.

فیردوسی هئیکلینی دوشونوب، قافاسیندا مین بیر دنه سووال قاینایان ریضا، او آنی، شوفئردن هئکیلین حاققیندا بیر شئیلر اؤیرنمک اوچون، حیاتینین ان اؤنملی لحظه لری اولدوغونو دوشوندو. و بو اوزودن، او آداما یولداش سایاغی بیر شکیلده  جاواب وئردی:

- قارداشیم بونلار دا نه دئمک؟ بیر تئلفون ائتمک نه دیر کی؟ اوزرینده دانیشماغا بئله دَیمز. ائله بیل کی اوزون بیر یولدان گلیرسیز، هله اوتورون، تازا دم چاییمیز وار. سیزه بیر ایسته کان چای بوشالدیم.

- یوخ ساغ اولون ماشین ائشیکده قالیب. بیر ده او جنازه ده وار هله اوستونده.

- قورخمایین، بیر شئی اولماز. ایندی پدرام گئدر، باش چکیب تئز قاییدار.

یورقون آرقین شوفئر، اوردا اوتوروب، دینجه لمک و بیر ایسته کان چای ایشمک فیکری ایله راضیلاشدی و پوتا پدرام دا، اونون ماشینینا باش چکمک اوچون، تعریف ائتدیگی یئره گئتدی. عربیستانلی ایمام هله ده صندلیسینده یوخلامیشدی. نئچه نفر اوتوران و یا آیاقدا دوران، سیفاریش وئردیکلری سی. دی. لرین حاضیر اولماسینی گؤزله ییردیلر. قارا کاپشئنلی کیشی ایسه آیاقدا دورانلارین ایچینده ایدی و ریضا ایله شوفئره باخماسادا، قولاقلاری آچیق، اؤزونو تمامی ایله اونلارین دانیشیقلارینا وئرمیشدی.

پدرام نئچه دقیقه دن سونرا توکانا قاییتدی و ماشینین، امین امان اولدغوندان خبر وئردی.

ریضا شوفئره چای بوشالتدی و اونونلا صوحبته ویا یاخشسینی دئسک، اونو سورقولامایا باشلادی.

- هه! دئنه گؤرک قارداش هاردان بئله؟ هارا بئله؟

- وآلله نئجه عرض ائله ییم. حکایه سی اوزوندو. آمما قیساجاسی، جناب فیردوسی نین هئکلینی آپاردیم قوم شهرینه، ایندی ده تازادان سالماسا قایتاریرام.

- شوفئر قارداش! باشا توشمه دیم، آخی هئکلین قومدا نه ایشی وار.

- اوستونو وورما دااا عزیزیم. سن آلله باشیمیزا درد آچما.

- قارداشیم ! باشی گؤتو، مگر بیر دنه هئیکل دئییل می؟ من قالمیشام بونون ایچینده قورخاجاق نه گیزلی بیر شئی وار کی؟

- باخ یولداش! آدیز نمنه دی؟

- ریضا

- آریضا گؤروم سن معرفتلی بیری سن. بیر شئی دئیه جام، اؤز آرامیزدا قالسین. سالماسدا هامی دئییر بس کی، هئیکلی بیر دفعه لیک شهردن قالدیراجاقلار.

- هه! ائله بیزلر ده ائله ائشیدمیشیک.

- یوخ جانیم ائله دئییل. منیم بؤیوک قارداشیم سالماسدا ایططیلاعات امنیت مامورودو. هر شئیی باشدان بری منه دئمیشدی.

- نه دئمیشدی؟

- بیلیرسن می؟ هئیکلی آپارمیشدیم قوما، کسدیرم.

- نمنه؟ کسدیره سن؟ نمنه سینی کسدیره سن؟

- سن ده عجب بشر سن ها آ..ریضا.

عزیزیم کسدیرمک بیلمیرسن می ندیر؟ منیم قارداشیم! آپاردیم هئیکلی قوم دا ختنه ائله سینلر، والسلام.

ریضا آغزی آچیق، گؤزلر تپه ده، هوروت هوروت شوفئره باخا قالدی.

ریضا ایله شوفئر، فرقینده دئییلدیلر آمما، سؤزلرینی داها دا آیدین ائشیدمک اوچون قارا کاپشئنلی کیشینین اونلارا بیر آددیم یاخینلاشماسینی پوتا پدرام گؤردو.

ریضا تعججوبدن بیر بوز هئیکلی کیمی اوتوردوغو صندلده دونموشدو.

....

....

- آ..ریضا.. آ..ریضا! هارداسان قارداش؟ نئیه بس توم توتدون؟

شوفئرین قریبه قریبه سؤزلرینی ائشیدیب اؤز یئرینده دونموش اولان ریضا، نئچه دقیقه ساکیت قالاندان سونرا دئدی.

- شوفئر قارداش! من دا قاریشدیردیم. فیردوسینی کسدیرمک مسئله سی ده هاردان چیخدی؟

شوفئر، چای اسیته کانینی الینه آلدی. قیراغیندان اونون ایچینه پوفله ده و بیر قورتوم ایچیب دئدی:

- هه ریضا قارداش! ایشین سیرری دا ائله بوردادی. آمما سن آلله، اؤنجه منه دئنه گؤروم بو یاتان عرب سنین توکانیندا نه ائدیر؟

-  شوفئر قارداش! باغیشلایین آدیز نه ایدی؟

- رحیم

- رحیم آغا! بو عرب هامان عربیستان موللاسیدی کی دئمیشدی " یئر کوره سی فیرلانمیر" ایندی گلیب مندن بیر دنه سی. دی. ایستیر، اولدوزلارا گؤره. بلکی او سی. دی. ده اؤز فیکرینی تایید ائله ین بیر شئیلر تاپا بیلسین.

شوفئر رحیم، بیر قاققا چکیب، گولدو و دئدی:

- بو موللالاری کی من تانییرام، شئیطانا دون تیکیب، جینین باشینا بؤرک قویارلار. ائله  بو آدام  سی. دی. سیز ده اؤز فیکرینی موسلمان جاماعاتا ایثباتلایاجاق. ایشین اصلینه باخسان، مسئله موللانین زیرنگلی گینده دئییل کی. موشکول موسلمانین مایماقلیغیندادی.

ریضا یوک ماشینی شوفئرینین بئله درین دانیشماغیندان  بیر آز عاغلی قاریشدی. اوندان سوروشدو:

- باغیشلا رحیم آغا. سنین دوغوردان دوغروسو، ایشین شوفئرلیک می دی؟

رحیم بیرآز گولومسه دی. آه چکیب، دئدی:

- ریضا قارداش! دردیمی دئشدین. من فوق لیسانیسمی قورتاریب، دؤولت ایشینه گیردیم. بیر نئچه ایل بوندان قاباق، اورمو گولو اوچون اعتراضلارا قاتیلدیم. هم ایشیمدن آتدیلار، هم ده ایچری سوخدولار. ایططیلاعات امنیت ده اولان بؤیوک قارداشیم، کوسولو اولدوغوموزا باخمایاراق، دادیما یئتیشدی. اگر او اولماسایدی، هله ایندی ده زینداندایدیم. زینداندان چیخاندان سونرا، هم اؤزومه هم ده قارداشیما سؤز وئردیم، دا بئله ایشلره باش قوشمایام. بورجدان خرجدن بیر دنه یوک ماشینی آلدیم، و باشیمی سالیب نورمال حیاتیما باشلادیم.

هه ریضا قارداشیم! باشینی آغریتدیم. بوش وئر بابام، سنی ده ناراحات ائله دیم بئله سؤزلرله.

ایندی گلک بو هئیکلین مسئله سینه. سنجه یئر کوره سینین فیرلانماماسینی میللتین بئینینه سوخان موللا، هئیکلی کسدیره بیلمزمی؟ و یا تورکو دیلیمزه گؤره ، اردبیل میللت وکیلینین سؤزلرینی یقین کی ائشیدیبشن. آغا بئله بویوروب کی " بیزیم دیلیمیز فارس دیلینین بیر لهجه سیدی" سنجه بئله سؤزلری بیزیم خالقا قبوللاندیرماق بونلارین الینده چوخ چتین مسئله می دی؟

- رحیم آغا! سن حاقلی سان قارداش. آمما بو دیل مسئله سی موللالاردان قاباق، شاه دؤورونده ده واریدی آخی.

- هه، دوزدو. آمما جینین باشینا بؤرک قویان موللا، شاهین باشارامادیغی ایشی، اوندان یوز قات راحات و تمیز گؤرر. چونکو بیز موسلمانلارین مایماق بئینینه گیدیرمک اوچون، موللانین الینده دین آدیندا بیر قالین کؤینه گی وار.

بیلیرسن دا بیزیم جاماعات یا فارس اولسون ویا تورک، هر ایکیسی ده، یا اؤلو پرست دی، یادا اؤلونون هئیکلینه عیبادت ائله ین.

- رحیم آغا دئنه گؤروم آخی قارداش، سنین بو سؤزلرینین فیردوسی هئیکلی ایله نه ایلگیسی وار؟

- هه، باخ! ایندی گلدیک یئتیشدیک سؤزون جوهرینه. بیلیرسن! فیردوسی، فارس میللتچی لره گؤره دین ایله هئچ علاقه سه یوخدو. فارس میللتچیلرینین بیر چوخو، هئچ شاهنامه نین ایکی صفحه سینی بئله اوخومامیش، فیردوسینی اؤزلرینه پئیقمبر ائله ییب و یئری  گلنده ده اونو آلله قدر عیبادت ائله ییر. بیلیرسن! دینسیز و ایسلامدان اوزاق فیردوسی، جمهوری ایسلامینین دردینه دَیمز. ائله بونا گؤره ده، هئیکلی گؤندردیلر قوما، اوردا اونو کسدیرسینلر کی بوندان سونرا فیردوسی اصیل بیر ایسلامی - فارسی شخصیته دؤنسون. باخارسان صاباحین بیرینده ده، طوس شهرینین نم هانسی خارابالاریندا، اون ایکی ایمام حاقیندا  فیردوسینین ایندی یه قدر توپراق آلتیندا گیزلی قالمیش شعرلرینی ده تاپدیلار.

اومید ائدیرم کی ایندی فیردوسی هئیکلینه گؤره هر شئیی آنلادین. بوندان سونرا کسدیریلمیش اولان و اصیل بیر موسلمان فیردوسییه سایقی گؤسترن جمهوری ایسلامی حوکومتینه، میللتچی فارس دا حؤرمت ائدر.

ریضا چوخ دیققتلی رحیمین سؤزلرینه قولاق آسیردی. پدرام اونون دانیشیقلاریندان هئچ  بیر شئی آنلامیردی. فقط گؤزونو زیلله میشدی، قارا کاپشئنلی کیشی یه کی، دا آرتیق ریضا ایله رحیمین تام یانلارنیدا دوروب و اونلارین دانیشقلارینین  بیر دنه سینی بئله قاچیرمیردی.

ریضا آیاغا قالخدی و کامپیوتردن حاضیر اولان سی. دی. لری چیخارتدی و اونلاری سیفاریش وئرن موشتریلره  وئریب، بیر نئچه سینی یولا سالدی. تازادان سی. دی. رامین ایچینه بوش سی. دی. لری قویوب رحیمین یانینا دؤندو.

- آمما رحیم آغا. بو فیردوسی مسئله سینده، آذربایجان گئنه اوول کیلر کیمی آیاقلاندی آخی.

- هئچ قورخما ریضا دوستوم. باخ نئجه کی فارسلارین، او مثلن چوخ  بیلنلری، فیردوسینین، شاهنامه، نه بیلیم پرسپولیسین فیلان بئهمان آدلاری یوکسلدیکجه  وولوم لاری  آزالیر. میللتین سیخینتیلارینی، عدالتسیزلیکلری، پئرشیا کلمه سینه حتتا پئرشیانین ایسلامی دون گیمیش شکلینه بئله، ساتیرلار. ائله بیز تورک خالقی دا اونلاردان قالیجی دئییلیک. باخ سنه سؤز وئریرم، بیر گون گلیب چاتاجاق، سالماس دا و آذربایجانین دیگر شهرلرینده ده حوکومت بابکین، ویا کوراوغلونون کسدیریلیب، ختنه اولموش هئیکل لرینی  قویاجاقدی.

- رحیم آغا! چوخ ساغ اول دوستوم. نه ده گؤزل هر شئیی آنلامیشسان. ایندی گؤرورم، بیز اؤزوموز ده فیردوسی هئکلینین سالماس شهریندن قالدیریلماسیندان نئجه ده بوش یئره سئوینمیشیق و ایندی ده تکراردان یئرینه قویولماسی ایله، یالان یئره اوزوله جه ییک. سن دوز دئییرسن، ائله بیزیم کی کیمی ساده جاماعات، صاباح بیر کوراوغلو هئیکلینین شهرلریمیزده قویولماسیلا دا، دیلخوش اولوب و اصیل حاق حوقوقلارینی یاددان چیخاردا بیلر.

- هه! ریضا بئی! شئیطانا دون تیکن موللا، کیچیک کیچیک شوکولاتلارلا، هامیمیزین خودونو آلماغی باشاریر. بیزیم کی کیمی بیر میللتین میللت چی سینه، تئلویزیوندا تورکو دیلینده شعر اوخویان بیر کیچیک قیز و یا شهر مئیدانیندا بیر شاعیریمیزین هئیکلینین قویولماسی کیفایت ائدر.

رحیم چایینین سون قورتومونو دا ایچدی. بیر باخدی ساعاتینا و هر شئی اوچون ریضادان تشککور ائله ییب، عجله ایله توکاندان ائشیگه چیخدی.

...

...

ریضا سون موشتریلرینین ده سیفاریشلرینی وئردی. رحیمین سؤزلرینین او قدر تاثیری آلتیندا قالمیشدی کی، قارا کاپشئنلی کیشینین توکاندا او ساعاتا کیمی گؤزله ییب و سونوندا فقط بیر دنه "تام و جئری" کارتونون سی. دی. سینی آلماغیندان هئچ ده تعججوب ائتمه دی.

داها اؤنجه دن، توکان کومودونا قویدوغو"قمگین ماهنیلار کلکسییونو" آدیندا  سی. دی. دن ایکی دنه  گؤتوردو.  بیرینی اؤز جیبینه قویدو. او بیری سی. دی. نی  ده  پدراما وئریب، دئدی:

- آل پدرام بالا، بودا ایسته دیگین قمگین ماهنیلار سی. دی. سی. قالخ آیاغا گئدک. گئچ او عربی ده اویاندیر. بو سی. دی. نی ده اونا وئر. چیخسین گیئدسین توکانی باغلاییم.

- آ..ریضا.! دوغوردان اونا یئر کوره سینین فیرلانماماسینی ایثباتلایان بیر سی. دی. می تاپدین؟

- یوخ اولان عاغلین آزیب مگر؟ ائله بیر شئی هاردایدی؟  "شکیلا" نین سون آلبومونو کوپی یالادیم اونون اوچون. هله بیر چیخیب گئدسین، ال چکسین جانیمیزدان گؤرک.

ریضا توکانی باغلادی و پدراملا بیرلیکده ائولرینه ساری یولا توشدولر. پدرام ریضادان آیریلمادان قاباق، اوندان سوروشدو:

- دئییرم کی آ..ریضا! آخی منیم قیز دوستوم کوسوبدو و بئله بیر سی. دی. ایچی دولو قمگین ماهنیلارا  ائحتیاجیم وار. گئدیب ائوده نئچه ساعات اونا قولاق آسیب، آغلایا جام. بس سن نئیه اونون عئینیسینی توکاندان گؤتوردون. اولمایا سنین ده قیز دوستون کوسوب.

ریضانین بئینینی مشقول ائله ین چوخ شئی واریدی. چوخ کدرلی ایدی، گئنه ده اؤزونو زورلادی و دوداقلارینا بیر کیچیک گولومسه مه قوندورب، دئدی:

- یوخ پدرام! منیم کوسن بیر قیز دوستوم فیلان یوخدو. آمما منه عایید اولوب و مندن کوسن او قدر شئی وار کی، آغلاماق اوچون بیر چوخ قمگین ماهنیلار سی. دی. سینه ائحتیاجیم وار.

...

بو گئجه چوخ یورلدوم. آمما گئنه ده دَیرَی واریدی. آچیق کامپیوتریمین وورد صفحه سینده کی یازدیغیم تازا حکایه می، باشدان سونا قدر بیر داها اوخودوم. سانیرام ایچینده کی بعضی خطالاری دوزلتسم، اونو اینتئرنئته قویا بیلرم. یقین ائدیرم چوخلارینین خوشونا گئده جک. کامپیوتریمی باغلادیم و سیگار چکمک اوچون اوطاغین پنجره سینین قاباغینا گئچدیم. پالتار آغاجیندان آسیلان قارا کاپشئنیمین قولتوق جیبنه الیمی اوزاتدیم. سیگار پاکئتی ایله بیرلیکده چیخارتدیغیم، تام و جئری سی. دی. سینه باخیب گولدوم. 

راننده وانتی که از تو مغازه رضا با فرمانداری سلماس تماس گرفته بود، با حال خسته و کوفته برا اینکه کیف پولش رو دربیاره، دستش رو توی جیبش کرد. هر چقدر هم خودش رو سرزنده نشون بده، باز خستگی از تن صداش معلوم بود:

- ببخشید! بابت تلفونم چقدر بایست بدم.

رضا که همش تو فکر مجسمه فردوسی بود و تو مغزش هزار و یک علامت سوال پیدا شده بود که دنبال جواب اونها می گشت، برای اینکه در مورد مجسمه یه چیزهایی از راننده وانت دستگیرش بشه، این فرصت رو از بهترین لحظات زندگیش دونست. به خاطر همین خیلی دوستانه بهش گفت:

- دادش من این حرفا چیه؟ یه تلفون که قابل شما رو نداره. اصلا حرفشم رو هم نزنید.

مثه اینکه راه دوری رو اومدید. بفرمایید بشینید، چاییمون تازه دمه. براتون یه استکان چایی بریزم.

- نه، خیلی ممنون، ماشینم هم بیرونه. علاوه هم اون جنازه توشه

- نترسید بابا، اتفاقی نمی افته. الان پدرام می ره، یه سرکی بهش می کشه.

 راننده وانت خسته، برا خستگی در کردنش و نوشیدن یه استکان چایی راضی شد. و پدرام کپل هم برا سرزدن به ماشینش به همون سمتی که آدرسش رو بهش گفت، رفت.

موللای عربستونی هنوز هم تو صندلیش به خواب رفته بود. چند تا مشتری نشسته و عده ای هم سر پا منتظر سی. دی. هاشون بودند که حاضر بشه. مرد با کاپشن سیاه سر پا هنوز هم به حرفهای اون دو گوش می داد.

بعد چند دقیقه پدرام به دکون برگشت و گفت " هیچ جای نگرانی نیستش "

رضا برای راننده یه چایی ریخت و شروع به صحبت با او و یا بهتر بگوییم شروع به بازجویی از او کرد.

- خوب! داداش بگو بینیم از کجا می آی؟ داری کجا می ری؟

- وآلله چه عرض کنم. داستانش طولانی هستش. اما خلاصه بگم که مجسمه فردوسی رو بردمش قم و الان هم  دارم برش می گردونم سلماس.

- دوست عزیز! متوجه نشدم، آخه مجسمه تو قم چی کار داره.

- روش رو نزن عزیزم. برامون دردسر درست می کنی.

- دادش! سر و تهش مگه یه مجسمه نیستش؟ من موندم تو این چی مخفی شده که ازش بترسیم؟

- ببین دوست من! راستی اسمتون چیه؟

- رضا

- آغا رضا! تو بچه بامرامی هستی. یه چیزی بهت می گم، بین خودمون باشه. توی سلماس همه خیال می کنند، مجسمه  رو برا همیشه برداشتنش.

- خوب، درسته ما هم همه مون اینجوری فکر می کنیم.

- نه عزیز دلم. اینطوری هام نیستش. داداش بزرگ من که تو اداره اطلاعات هست، همه چی رو از اول بهم گفته بود.

- چی گفته بود؟

- میدونی؟ مجسمه رو بردم قم اونجاشو ببرن.

- چی؟ ببرن؟ کجاشو ببرن؟

- تو هم عجب آدمی هستی ها، آغا رضا

عزیزم نفهمیدی؟ بریدن و این حرف ها... داداش من! مجسمه رو بردمش قم که ختنه اش کنند، والسلام.

رضا با دهن باز و چشای گرد به راننده خیره شد.

با اینکه رضا و راننده وانت متوجه نبودند، اما پدرام مرد با کاپشن سیاه رو دید که یه قدم دیگه به اونها نزدیکتر شده بود تا حرفهاشون رو بهتر گوش بده.

رضا از تعجبش شبیه یه مجسمه یخ شده بود.

...

...

- آغا رضا، آغا رضا! کجایی داداش؟ چرا ماتت برده

بعد اینکه حرفهای راننده وانت رو شنید، رضا سر جاش یخ زده بود. بعد چند دقیقه  گفت:

- دوست عزیز! من حسابی قاطی کردم. ختنه کردن فردوسی دیگه چه صیغه ای هستش؟

راننده وانت استکان چاییش رو برداشت. فوتش کرد و یه جرعه از اون رو سر کشید و گفت:

- آره آغا رضا! سر مسئله هم همینجاست. اما تو رو خدا، قبلش به من بگو بینم، این عربی که تو دکون تو خوابیده دیگه کیه؟

- جناب راننده! ببخشید اسمتون چیه؟

- رحیم

- آغا رحیم! این بابا همون مولای عربستونی هستش که گفته " کره زمین نمی چرخه " الآن هم اومده اینجا، برا اینکه حرفش رو به همه ثابت کنه، از من  یه  سی. دی. می خواد.

رحیم راننده قهقه ای زد و گفت:

- این مولا هایی که من می شناسمشون، برا شیطون لباس می دوزند و سر جن کلاه می ذارند. این یارو بدون سی. دی. هم فکرش رو تو مغز مسلمون جماعت فرو می کنه. می دونی؟ اصل قضیه تو زرنگی آخوند ها نیستش، مسئله تو کوته فکری موسلموناست.

رضا از شنیدن همچون حرفهایی، اونهم از زبون یه راننده وانت ماتش برده بود. ازش پرسید:

- ببخشید رحیم آغا! راست راسکی کارت شوفری هستش؟

رحیم لبخندی زد. آهی کشید و گفت:

- رضا جون! انگشت رو زخمم گذاشتی. بعد تموم کردن فوق لیسانسم، من وارد یه کار دولتی شدم. چند سال پیش تو اعتراض های دریاچه اورمیه دستگیرم کردند. هم از کار بیکار شدم، هم انداختنم تو هلوفدونی. داداش بزرگم مامور اطلاعات هستش. با اینکه خیلی وقت بود که باهم قهر بودیم، اگه به دادم نمی رسید، الآنش هم تو زندان بودم. بعد اینکه از زندان بیرون اومدم، هم به خودم، هم به داداشم قول دادم، خودم رو درگیر همچو چیزها نکنم. با قرض و قوله یه وانت خریدم و سرم انداختم پایین و زندگی عادی ام رو شروع کردم.

آره رضا جون! می بخشی با این حرفهام سرت رو درد آوردم.

حالا برگردیم سر قضیه مجسمه. تو فکر نمی کنی، این مولا جماعتی که  می تونه بی حرکت بودن کره زمین رو تو مغز مردم فرو کنه، قادر نیستش یه مجسمه رو ختنه اش کنه؟ و یا مثلا، لابد این حرف نماینده مجلس اردبیل رو شنیدی که می گه، زبون ما ترکی نیستش، بلکه لهجه ای از فارسی هست، به نظرت اینها نمی تونند همچون ادعاهاشون رو به خورد ملت بدند؟

- رحیم آغا! درسته. حق با تو هستش. اما این مسئله زبون ترکی ما، قبل از آخوند ها هم، تو زمون شاه بودش.

- آره، درسته. اما آخوندی که سر جن وانس کلاه می ذاره، کاری رو که شاه نتونست انجامش بده، صد بار بهتر از اون می تونه تمومش کنه. به خاطر اینکه دست آخوند پیرهن ضخیمی هستش به اسم دین که می تونه تن مغز کوته فکر مسلمون ها بکنه.

آخه میدونی؟ ملت ما چه ترک باشه چه فارس، یا مرده پرسته، یا مجسمه مرده هاشو عین خدا عبادت می کنه.

- رحیم آغا! داداش من، آخه این حرف های تو چه ربطی به مجسمه فردوسی داره؟

- حالا رسیدم به اصل مطلب. می دونی؟ برای ملی گرای فارس، فردوسی و دین دو موضوع جدا از همند. برا اکثر پان فارس ها که حتی دو صفحه از شاهنامه رو هم نخونده اند، فردوسی همچو پیغمبر می مونه و اگه جاش بیاد عین خدا هم می پرستنش. می دونی؟ فردوسی بی دین و لامذهب به درد جمهوری اسلامی نمی خوره. به خاطر همین هم فرستادنش قم که ختنه اش کنند و اون رو به یه شخصیت دلخواه شون  یعنی فردوسی اسلامی- فارسی تبدیلش کنند. یه روز هم می بینی، تو خرابه های توس که تا به حال اثری ازش پیدا نبود، اشعاری از فردوسی رو کشف کردند که در مدح دوازده امام سروده.

حال، با این همه که گفتم، فکر کنم همه چی در مورد مجسمه فردوسی دستگیرت شد. از این به بعد خواهی دید، پان فارسش هم دوشادوش جمهوری اسلامی که فردوسی رو ختنه اش کرده و از اون یه شخصیت اسلامی و فارسی درستش کرده، در کنارش می ایسته.

رضا خیلی با دقت به حرفهای رحیم گوش می داد. پدرام از اون چیزهایی که او می گفت، هیچ چی حالیش نبود. فقط چشماش رو دوخته بود به مرد با کاپشن سیاه که دیگه حسابی به اونها نزدیک شده بود و همه چی رو گوش می داد.

رضا از سر جاش بلند شد و سی. دی. هایی رو حاضر شده بودند از تو کامپیوتر درشون آورد و تحویل مشتری ها داد . بعد اینکه یه تعداد از مشتری هاش رو راه انداخت، دوباره چند تا سی. دی تو سی دی رام گذاشت و سر جاش برگشت.

- اما رحیم آغا! به نظر من، تو این مسئله مجسمه، باز دوباره آذربایجانمون زیر پا له شد.

- نترس دوست عزیز. نیگا کن! همونطوریکه اکثر به اصطلاح روشنفکرهای فارس با بالا رفتن مقام و منزلت شاهنامه و فردوسی و پرسپولیس و این حرف ها ولوموشون پایین می آد و بی عدالتی ها و درد و رنج ملت را فدای کلمه خشک و خالی پرشیا، حتی پرشیای اسلامی اش می کنند، ما ترک ها هم دست کمی از اون ها نداریم. من به تو قول می دهم، یه روزی می رسه که حکومت، توی سلماس و دیگر شهرهای آذربایجان هم مجسمه های ختنه شده بابک و کوراوغلو رو نصب می کنه.

- رحیم آغا! خیلی خوب همه چی رو برام روشنش کردی. حالا می بینم ماها واسه برداشته شدن مجسمه الکی خوشحال شدیم و از اینکه دوباره سر جاش گذاشته می شه بیخودی ناراحت خواهیم شد.

تو راست می گی، ملی گرای ملت ساده ای همچون ما هم، با نصب یه مجسمه کوراوغلو، توی شهرهامون دلخوش می شه و حقوق اصلی مون رو فراموش می کنه.

- آره، آغا رضا! آخوندی که سر شیطون و جن کلاه می ذاره، می تونه با شکلات های بی ارزش ساکتمون کنه. یه دختر کوچولو بیاد تو تلویزیون و شعر ترکی بخونه و یا نصب مجسمه یکی از شاعرهامون برامون کافیه که همه خواسته هامون رو فراموشش کنیم.

رحیم چاییش رو سر کشید. نگاهی به ساعتش انداخت. به خاطر همه چی از رضا تشکر کرد و با عجله از مغازه بیرون رفت.

...

...

رضا سفارش مشترهای آخری رو هم تحویلشون داد. به قدری تحت تاثیر حرفهای رحیم قرار گرفته بود که هیچ هم از خودش نپرسید، اون مرد با کاپشن سیاه واسه چی تا اون ساعت  تو مغازه منتظر مانده بود و آخر سر هم فقط  یه دونه سی. دی. تام و جری ازش خریده بود؟

از تو کمد دکون، از لابلای سی. دی. هایی که قبلا حاضر کرده بود دو تا سی. دی. که روشون نوشته بود " کلکسیون ترانه های غمگین " برداشت، یکیش رو تو جیبش گذاشت و اون یکی رو هم به پدرام داد و بهش گفت:

- بگیر پدرام! این هم سی. دی. ترانه های غمگین که می خواستی. پاشو بریم. برو اون عرب رو هم بیدارش کن، این سی. دی. رو بده بهش، بزنه به چاک که دکون رو ببندم.

- آغا رضا! راست راسی، این سی دی همونی هستش که اثبات می کنه، کره زمین نمی چرخه؟

- نه پسر. مگه عقل از سرت پریده؟ همچو سی. دی. کجا بودش؟ آلبوم آخری " شکیلا " رو براش کپی کردم، شرش رو از سرمون کم کنه.

رضا مغازه رو بست و همراه پدرام به طرف خونه هاشون راه افتادند. فبل از اینکه پدرام از رضا جدا بشه، ازش پرسید:

- راستی، آغا رضا! من یکی که دوست دخترم ازم قهر کرده، به یه همچون  سی. دی. احتیاج دارم که توش پر ترانه های غمگین باشه. می خوام برم تو خونه بهش گوش بدم و ساعت ها زار زار گریه کنم. می گم آخه تو دیگه چرا عین اون رو از تو مغازه برداشتی؟ نکنه دوست دختر تو هم ازت قهر کرده؟

توی سر رضا غوغایی بود. دلش پر بود. ولی باز هم به زور هم که شده یه لبخندی زد و گفت:

- نه پدرام جون. خبری از دوست دختر و این حرف ها نیستش که ازم هم قهر کنه. اما به قدری چیزهای زیادی هستش که به خودم تعلق دارند و همشون هم ازم  قهر کرده اند که برا گریه کردن واسه شون، به خیلی سی. دی  که توشون پر ترانه های غمگین باشه محتاجم.

...

امشب خیلی خسته شدم. اما ارزشش رو داشت. داستان تازه ای را که توی برنامه ورد نوشته بودم دوباره از سر تا ته، از رو مونیتور روشن کامپیوترم خوندمش. فکر کنم بعد تصحیح می تونم تو اینترنت بذارمش. حتما خیلی ها ازش خوششون می آد. کامپیوترم رو خاموشش کردم، برا اینکه سیگاری آتش بزنم، کنار پنجره رفتم. دستم رو واسه در آوردن پاکت سیگار، تو جیب بغل کاپشن سیاهم بردم. نیگاهی به سی. دی. تام و جری که به همراه پاکت سیگار از تو جیبم بیرون اومد انداختم و خنده ام گرفت.