English            Latin   

برای دریافت مطالب جدید به این آدرس www.azoh.net  مراجعه فرمایید

Yeni Adresimiz www.azoh.net

New Address www.azoh.net 

گفتنی است این سایت آرشیو مطالب منتشر شده از اسفند 89 تا دی 92 و همچنین از مهر 94 تا شهریور 95 را شامل می شود
 

غنای واژگانی، یکی از برتریهای زبان تورکی بر فارسی- اوجالان ساوالان

بی هویّت بودن و عقب افتاده بودنِ ملت جعلی فارسی¬زبان را با نگرشهای نوین زبانشناختی و با رویکرد جامعه شناسی زبان، می توان حتّی در زبان فارسی دری امروز مشاهده کرد. با بررسی ریشۀ کلماتی که به تمدّن و اساسی ترین ضروریّات تمدّن بشری مربوط می شود درمی یابیم که این زبان فاقدِ کلمه و مفهوم برای  ابتدایی ترین مظاهر و بلکه زیربنایِ تمدّن بشری که زبان فارسی (دری) فاقد لغت و کلمه است و اکثر این کلمات تورکی است: چخماق، چُماق، چراغ، چاقو، چارق، قالی، قالیچه، اوتو/ اُتو، شلّاق/ شاللاق، قاشق، چنگال، قاب، قابلمه، تُشك، قيچي، اوجاق/ اُجاق، اتاق و دهها واژه از این قبیل! حال ممکن است پانفارسها بگویند که چرا ما برای چخماق، «سنگ آتش زنه» داریم. پاسخ این است که کلماتی که از دیدگاه زبانشناختی و علم صرف (ساخت واژه Morphology) مرکّب و مشتق- مرکّب هستند کلماتی اصیل و قدیمی نیستند بلکه برساخته اند؛ یعنی بعدها به وسیلۀ نخبگان گویشور زبان جعلی، (مثل زبان فارسی) ساخته و به واژگان زبان برافزوده شده اند. سنگ آتش زنه یک کلمه نیست، دو کلمه است و «آتش زنه» از «آتش» + «زن» + ه (پسوند) ساخته شده است. با وجود این که پانفارسها در کتابهایشان بارها به غنای ادبیّات کلاسیک خود می بالند به عیان می بینیم که در زبان فارسی امروز بسیاری از کلمات را از زمان فرهنگستان رضاخانی ساخته و به زبان فارسی افزوده اند که البتّه همان گونه که دکتر محمّدرضا باطنی در مقالۀ «فارسی زبانی عقیم» به درستی دریافته و نوشته زبان فارسی قوّه مایۀ تبدیل شدن به زبانی امروزی با نیازهای گستردۀ روز را ندارد و واژه سازی یا بهتر بگوییم جعل واژه با افزودن پسوندهای مرده و زنده توسّط فرهنگستان آقای غلامعلی حدّاد عادل نیز هرگز نمی تواند این زبان ضعیف و جعلی را به زبانی قدرتمند و امروزی بدل کند. اهل فن و اتیمولوژیستها می دانند که تفاوت کلمات اُردک / اؤردَک (اصیل تورکی) و مرغابی (برساختۀ فارسی)  از زمین تا آسمان است. چرا که اؤردَک (تورکی) ساده و یکپارچه است امّا مرغابی از مرغ + آب + ی (پسوند) ساخته شده است. همین گونه است وقتی ما می بینیم که زبان تورکی گنجینه ای از افعال تک هجایی است؛ یعنی با یک هجا و فقط با یک بار بازدم جسمی یک مفهوم کلّی (امر) ادا می شود: باخ، وور، گئد، دئ، سال، قال، بیل، گل، آس، قان، توت، اوز، آچ، قاچ، چیخ، یول، چات، کئچ، دوغ، بوغ و غیره، امّا اگر در زبان فارسی بخواهیم مفهومی مثل «باخ» را برسانیم باید از 3 هجا به جای یک هجا بهره ببریم: «نگاه کن» یا 2 هجا «بنگر»! که به روشنی خلاف اصل «اقتصاد زبانی» است. این فقط یکی از هزاران برتری زبان باقاعده و مظلوم تورکی بر زبان بی قاعده و ظالم و قاتل و جعلیِ پارسی است. 

Share/Save/Bookmark
 
آدرسهای ما - Follow us

YouTube

 -----

Facebook

----- 

Twitter