اتفاقات روی داده در سالن ورزشی الغدیر اورمیه فرصتی را فراهم نمود تا به اصطلاح اهل قلم و اندیشه کُرد به قلم‌فرسایی بپردازند و عقده گشایی کنند. کردها که به‌عنوان اقلیت مهاجر در آزربایجان زندگی می‌کنند بارها در طول تاریخ مورد محبت و لطف ملت بزرگ آزربایجان قرار گرفته‌اند که بزرگواری مردم غرب آزربایجان پس از جنایت‌های شیخ عبیدالله، سیمیتقو و حوادث بدو و بعد از انقلاب ۵۷ نمونه‌هایی از آن است. زمانیکه کردها در سال ۱۹۹۲ و در قضیه انفال توسط صدام حسین مورد هجوم قرار گرفتند این مردم شهرهای سولدوز، اورمیه و خانا بودند که این مهاجران را پذیرفته و در خانه‌های خود از آنها پذیرایی کردند. شدت مهربانی ملت آزربایجان تا حدی بود که این مهاجران، که از آنها بیشتر با عنوان بارزانی‌ها یاد می‌شد دیگر به شمال عراق برنگشته و در شهرهای غربی آزربایجان سکنی گزیدند. این مفهوم عملیاتی همزیستی مسالمت‌آمیز است این‌ها نشانگر روح اینترناسیونالیست و جهان‌بینی خدایی و روح والا و بزرگ منشی ملت آزربایجان هستند. در مقابل گروهک‌های مختلف کُردی با اقدامات تروریستی همواره امنیت و توسعه منطقه را با مشکلات جدی مواجه ساخته‌اند. از خودمختاری بدو انقلاب و حمله به نقده در سال ۵۸شروع کرده‌اند و اکنون بدنبال اشغال نرم مناطق غربی آزربایجان هستند. نقشه خیالی کردستان بزرگ هرچند همیشه برای افراطیون و گروهک‌های تروریستی کُردی مانند آرزویی خام باقی خواهد ماند اما آب در کوزه دشمن مشترک یعنی شووینیسم فارس می‌ریزند و تنش و شکاف بین کُرد و ترک را بیشتر و بیشتر می‌کنند. کُردها بعنوان یکی از اقلیتهای ساکن در سرزمین آزربایجان با اتکا به مظلوم‌نمایی و جعل و تحریف تاریخ درصدد ایجاد بحران جدید در منطقه هستند که ملت آگاه آزربایجان در موقع ضرورت نقشه‌های آنها را نقش بر آب خواهد کرد. کُردها که هنوز از خود اعدادی برای شمارش ندارند و از اعداد فارسی استفاده می‌کنند نام مادر و پدر خود را به عربی تکلم می‌کنند و کتاب‌های تاریخ‌شان بصورت فله‌ای و با جعل و تحریف حقایق در سال‌های اخیر در چاپخانه‌های اربیل و سلیمانیه چاپ شده‌اند اکنون در قلمهایشان دم از بی‌فرهنگی ملت آزربایجان می‌زنند و آن شعر معروف را تداعی می‌کنند که این چه ژاژ است و چه زور است و فشار پنبه‌ای اندر دهان خود گذار. آیا آنوقت که شهید امینی را در سه راهی دارلک مثله کردید از همزیستی مسالمت آمیز صحبتی کردید؟ تکلیف مردم عادی شیعه و ترک منطقه که قربانی ددمنشی روشنفکرنمایان حزب دموکرات و کومله و پژاک شده‌اند با کیست؟ اتفاقا همه جنایت‌ها را با لباس کُردی انجام داده‌اند. شاید اکنون بفهمید و درک کنید که چرا جوانان غیور آزربایجان به لباس شما حساس هستند. متاسفانه در سایه اشتباهات ۱۰۰ساله پیش قراولانتان لباس شما مترادف با تروریسم در منطقه شده است. بهتر است فتیله‌های جنگ قومی در منطقه را روشن نکنید چون قبل از همه گریبان خودتان را خواهد گرفت سعی نکنید با عبارات و الفاظ مدرن که سنخیتی با رفتارهایتان ندارد حقایق را تحریف نمایید. شما زمانی می‌توانید از همزیستی مسالمت‌آمیز سخن گویید که سلاح‌های احزاب تروریستی‌تان را بر زمین گذارید و امنیت منطقه را خدشه‌دار نکنید. شما زمانی می توانید سخن از مبارزه گویید که مطالبات خود را از حاکمیت ایران و نه ترکها که خود رنجور از بی‌مهری تهران هستند طلب نمایید. شما اسیر سیاست مهار قومی هستید و آگاهانه و ناآگاهانه در این مسیر قدم برمی‌دارید. کلاهتان را قاضی کنید و ببینید واقعیت سالن غدیر اورمیه چیست؟ چرا به لباس شما حساس‌اند و چرا شما بجای شعار و عوام فریبی بدنبال اصلاح خود و افکار نسنجیده و خام خود نیستید؟ آیا فکر نمی‌کنید که اکنون زمان احترام به حقوق انسانهاست؟ آیا حاضرید دیگر انسان کشی قاچاق مواد مخدر قاچاق اسلحه و قاچاق انسان و … را کنار بگذارید؟ جناب آقایان مدعی روشنفکری و تجدد، شما متاسفانه اسیر دیدگاه‌هایی هستید که از طرف موساد و سیا برای اختلاف افکنی بین شیعه و سنی و ترک و کرد طراحی شده است و با ساده لوحی وارد معرکه‌ای شده‌اید که در صورت تداوم در مواقع لازم اسیر خشم نهفته ملت آزربایجان خواهید شد.