آذوح: به دلیل برخی مشکلات موجود در آذربایجان شرقی تعداد سینماهای این استان در سی‌وپنج سال اخیر از 18 مرکز به 7 مورد کاهش یافته است!

به گزارش یول‌پرس، بسیاری معتقدند که رشد روز افزون و سریع انواع فناوری‌های بصری و صوتی و تصویری و توسعه شبکه‌های تلویزیونی و ماهواره‌ای اگر چه به عنوان توسعه ارتباطات و بسط عالم تصویر قلمداد می‌شود اما موقعیت سینما را به خطر می‌اندازد.

امروزه با وجود انواع شبکه‌های تلویزیونی و ماهواره‌ای و تولید برنامه‌های مختلف سرگرم کننده که با مانیتورهای رنگارنگ و در ابعاد و اندازه‌های مختلف که به مدد پیشرفت سرویس‌های مخابراتی از کیفیت تصویری بالاتری از پرده سینما برخوردارند، میل رفتن به سینما در ایران را کمتر کرده است.

البته در کنار آن، نباید فراموش کرد که یکی از دلایل دیگر رکود سینما در تبریز عدم استقبال مناسب شهروندان از سالن های سینما به جهت قاچاق فیلم های سینمایی و عدم اجرای قانون کپی رایت در کشور و نیز اکران فیلم های نه چندان پرمخاطب و جوان پسند در تبریز است. این روزها گشت و گذاری در سینماهای تبریز گواه وضعیت نامساعد این اماکن فرهنگی است و اندک مخاطبان هم قشر خاصی هستند!

اقتصاد سینما در سالن‌های سینما رقم می‌خورد و اگر رونق اقتصادی سینماها نباشد اعتلای فرهنگی که از آن انتظار می‌رود رخ نخواهد داد و برای اعتلای فرهنگ سینما باید روی زیرساخت‌های این صنعت سرمایه‌گذاری شود و بی‌شک اولین قدم در این راه ساخت سالن‌های مناسب است. سالن‌های سینما باید در شأن سینما دوستان و سینماگران باشد، در تمام دنیا برای جذب مخاطب به فکر امکانات بهتر با کیفیت مطلوب‌تر هستند اما در ایران و به تبع آن شهرهای کوچک‌تر شاهد ادامه فعالیت سالن‌های قدیمی هستیم که تماشاگر پس از یک‌ بار رفتن دیگر تمایلی به آن نشان نمی‌دهد.

مدیر یکی از سینماهای تبریز با انتقاد از محدود بینی های بسیاری از مدیران فرهنگ دوست که باعث نابودی سینما شده اند، گفت: اگر فکری به حال وخیم سینماها در تبریز و استان آذربایجان شرقی اندیشیده نشود، تا چند سال آینده این تعداد سینما را هم نخواهیم داشت.

وی که نخواست اسمش در گزارش آورده شود، با بیان اینکه تبریز جزء اولین های سینما در کشور بوده است، گفت: تا سال ۶۰ در تبریز ۱۵ سالن وجود داشت و عوض اینکه این تعداد افزایش یابد، هم اکنون به ۷ و یا ۶ مورد رسیده است.

این کارشناس مسائل سینمایی در مورد عواملی که باعث قهر کردن مردم با سینما شده است، گفت: علاوه بر اکران فیلم های نه چندان مشهور می توان به قیمت بالای بلیط ها، رغبت نداشتن خانواده ها به جهت نامناسب بودن فضای سالن های سینما و تعداد کم سالن های سینمایی اشاره کرد.وی درخصوص این سوال که آیا توسعه دیجیتالی و شبکه های ماهواره ای کشور تاثیری در کاهش مخاطبان سینما داشته است، گفت: نه اگر چنین چیزی درست باشد باید در کشور های پیشرفته که تکنولوژی بالاتری از ما دارند، الان مکانی به اسم سینما نداشته باشند.

این مدیر سینمایی همچنین ادامه داد: نیم‌نگاهی به آمار فروش فیلم‌ها و انیمیشن‌ها در سینمای جهان این نظریه را رد می‌کند، چرا که در کشورهای توسعه ‌یافته دنیا که پیشرفت تکنولوژی صوتی تصویری و شبکه‌های ارتباطی بسیار بیشتر از ایران است، همچنان صنعت سینما در جایگاه بالایی قرار دارد و حتی انیمیشن‌ها فروش ۱۰۰ میلیون دلاری دارند.

تبدیل سینماهای آذربایجان شرقی به مجتمع تجاری و پاساژ و یا به تعطیلی کشیده شدن آنها جای تأسف دارد. تعطیلی سینما سعدی تبریز و سینما شهر قصه مرند، تغییر کاربری سینما کریستال تبریز به مجتمع تجاری و همچنین به فروش رفتن سینما آزادی تبریز از نمونه های بارز نابسامانی در عرصه سینماهای آذربایجان شرقی می باشد.

به دلیل بی‌توجهی مدیران آذربایجان شرقی به مشکلات موجود در سینماهای تبریز، تعطیلی این مراکز فرهنگی در سطح منطقه دور از ذهن نیست.

به دلیل مشکلات موجود در آذربایجان شرقی تعداد سینماهای استان طی ۳۵ سال گذشته از ۱۸ مرکز به هفت مورد رسیده و البته کاهش این روند ادامه دارد. باید برای رونق سینما به فکر سرمایه‌گذاری کلان باشیم در غیر اینصورت همین تعداد اندک سینما نیز بسته می‌شوند.

از نظر تاریخی گرچه شهر تبریز و خطه آذربایجان از ۱۵۰ سال قبل برای نخستین بار مهد ورود هنرهای مدرنی چون سینما و تئاتر در ایران به شمار می رفت اما وضع سینما در آذربایجان شرقی طی چند سال گذشته چندان امیدوار کنند نبوده است.

یادآور می شود، سینمای آذربایجان شرقی در طول ۳ دهه گذشته با رکود بی سابقه ای مواجه شد به طوری که بسیاری از سالن های نمایش در منطقه تعطیل و اغلب سینماگران و فیلمسازان استان نیز به سوی مرکز کوچ کردند.

در سال ۸۶ کارهای زیادی برای کمک به سینما در آذربایجان‌شرقی به خصوص تبریز انجام داده شد ولی درحال حاضر اثری از آنان نیست.به نقل از سایت شهرداری تبریز در تاریخ بهمن ماه ۱۳۸۸: مجتمع سینمایی تبریز در زیربنایی به مساحت ۹۰۰ متر مربع و در ۳ طبقه ساخته شده است.  در این مجتمع ۲ سالن ویژه برای سینما و تئاتر به صورت مجزا تعبیه شده که ظرفیت هر سالن ۳۵۰ نفر است.  در این مجتمع برای برگزاری کلاس ها و کارگاه های آموزشی سینما و تئاتر، فضاهای ویژه ای نیز تعبیه شده است.  با بهره برداری از این مجتمع، سینمای آذربایجان شرقی جان دوباره ای به خود می گیرد.

دومین شهرک سینمایی کشور در تبریز ساخته می شود.  داریوش ارجمند، هنرمند برجسته سینمای کشور به همراه جمعی از همکاران خود، یک شهرک سینمایی در تبریز راه اندازی می کند.  ارجمند پس از مطالعه و موقعیت سنجی در مناطق مختلف کشور، ظرفیت ساخت دومین شهرک سینمایی کشور را در تبریز یافته است.  زمین مورد نظر برای ساخت این شهرک با همکاری اداره کل ارشاد و شهرداری به گروه آقای ارجمند پیشنهاد شده و ایشان در حال مطالعه مکان یاد شده هستند.

نزدیک به هفت سال از این جریانات میگذرد ولی هنوز فکری به حال صنعت سینمای تبریز نکرده اند،اگر وضعیت به همینگونه پیشروی کند زیاد طول نمیکشد که تمام سینماهای تبریز بسته خواهند شد.