دریاچه اورمو به عنوان بخشی از ثروتهای طبیعی آذربایجان سالهاست که در معرض خطر مرگ قرار دارد و امروز این شرایط به وضع بحرانی خود رسیده است به طوری که در صورت اقدام سریع در نجات آن شاهد مرگ دایمییش طی چند سال آتی خواهیم بود. مرگ دریاچه اورمو تنها از بین رفتن قسمتی از ثروت آذربایجان نیست که مرگ قریب به 80 درصد آذربایجان است و تاثیر آن بر 14 میلیون آذربایجانی در کوتاه مدت مبین عمق فاجعه ایست که در پیش است. به همین خاطر است که حرکت ملی آذربایجان بخصوص شاخه دانشجویی آن فعالیتهایی قابل توجه در سالهای اخیر برای آشکار نمودن میزان تاثیر پدیده مرگ دریاچه برای عموم ملت آذربایجان انجام داده است. البته مطبوعات و روزنامه های محلی و منطقه ای نیز نقش بسزایی در امر آگاه سازی داشته اند. ثمره این تلاشها آمادگی اذهان عمومی برای اعتراض به خشکاندن برنامه ریزی شده دریاچه اورمو و تلاششان در مقابله با عملی کردن سرنوشت ایست که حاکمان شوونیست می خواستند برایشان رقم زنند.

با برآورده نشدن انتظارات ملت آذربایجان در تصویب دو فوریت طرح نجات دریاچه اورمو، ملت آذربایجان چاره کار را در حضور در خیابانها و اعتراضهای ملموستر برای حاکمان کر و کور یافتند. دوباره روزهای پر التهاب فرارسید. و بیانیه ها در حمایت از برگزاری انتشار یافت و حضور چشمگیر مردم آذربایجان از تمامی اقشار نتیجه فعالیتهای تمامی فعالین ملی علی الخصوص در شهرهای تبریز و اورمو بود. دستاوردهای این تجمعات را می توان به صورت زیر تیتربندی کرد:

- همکاری تمامی گروهها و تشکیلاتها و اشخاص بدون در نظرگرفتن تفاوتها

- ایجاد حس مسئولیت در ملت آذربایجان در قبال تمامی داراییهای و ثروتهای آذربایجان از جمله طبیعت و محیط زیست

- تمرین دوباره حرکتهای میدانی و اعتراضات خیابانی

- افزایش حس اعتماد به نفس در بین فعالین ملی با توجه به فشارهای امنیتی سالهای اخیر

- باور به توانایی حرکت ملی در شکستن فضای امنیتی

- شکستن بایکوت خبری موجود علیه اتفاقات آذربایجان بخصوص حرکت ملی

البته بسیار طبیعی است که برگزاری تجمعات اخیر خالی از اشکال نیز نبوده است. با توجه شرایط حرکت ملی و ساختار آن اشتراک تمامی گروهها و فعالین امکان پذیر نشد. ایجاد حس مسئولیت در بین مردم عادی محدود به شهرهای اطراف دریاچه اورمو بخصوص اورمو و تبریز شد و شهرهای مهمی همچون اردبیل و زنجان و قزوین و تهران تا حدودی از این قافله عقب ماند و آنطور که باید و شاید این حس مسئولیت در این شهرها بیدار نشد. حس اعتماد در برخی از نیروها جای خود را به غرور کاذب داده و باعث تحلیلهای نادرست از شرایط موجود شده است به طوری که گاها محدودیتی برای تواناییهای حرکت ملی با توجه پتانسیلهای کنونی آن قائل نمی شوند. در این بین فعالیتهایی است که بعد از این اعتراضات و برای حفظ دست آوردهای آن باید انجام می گرفت که در انجام آنها کوتاهی صورت گرفته است. محبوسان این اعتراضات اعم از فعالین سرشناس و یا مردم عادی نیاز به فعالیتهای حقوق بشری و اطلاع رسانی در مورد شرایط آنها جهت ایجاد حاشیه امنیت و نیز تبلیغ هرچه بیشتر حرکت ملی آذربایجان دارند. البته این وظیفه ای است که بیشتر بر عهده فعالین خارج از ایران و نیز تشکلهای فعال در زمینه حقوق بشر است. اما فعالین داخل نیز برای آزادی هرچه زودتر محبوسین بخصوص فعالین حرکت ملی در مورد پی گیری شرایط ایشان اهتمام ورزیده و حتی الامکان اخبار را در اختیار فعالین حقوق بشر قراردهند. شکستن بایکوت خبری نیز ابتدای راهی طولانی است. انتشار اخبار مربوط به اعتراضات اخیر زمینه را برای ادامه فعالیت اطلاع رسانی و نشر اخبار از طریق خبرگزاریهای مهم دنیا فراهم آورده است ولی این امر فعالیت بیشتر فعالین حرکت ملی در زمینه خبررسانی و نیز ایجاد ارتباطات جدید را می طلبد. انجام اعتراضات خیابانی با توجه به فضای امنیتی سالهای اخیر و فشارهای اعمالی از سوی نهادهای امنیتی بر فعالین حرکت ملی از نقاط قوت اعتراضات اخیر به خشک شدن دریاچه اورمو به شمار میرود ولی همین مسئله را باید از بعدی دیگر نیز نگاه کرد چرا که شرایط کنونی باعث افزایش بیش از پیش فضای امنیتی و تنگتر شدن زمینه فعالیت خواهدبود. با توجه به شرایط کنونی فعالین حرکت ملی باید بر تلاشهای خود افزوده و به جای تکرار روشهای قبلی و برگذاری تجمعات اقداماتی برای حفظ دست آوردهای اعتراضات و قهرمانیهای آذربایجان در تظاهراتهای اخیر، انتشار و تعمیق بیشتر اندیشه حرکت ملی و آمادگی برای کسب حقوق ملت آذربایجان در بلند مدت انجام دهند. ما، گونئی آذربایجان اؤیرنجیلری با باور به بلند مدت بودن مبارزه مان علیه شوونسیم و راه طولانی که پیش رویمان است از تمامی فعالین حرکت ملی می خواهیم:

- نگاهی بلند مدت به مبارزه مان داشته و با پرهیز از تاکتیکهای کوتاه مدت از اتلاف انرژی حرکت ملی جلوگیری نمایند

- بجای برگزاری تجمعات و تظاهرات خیابانی که برنامه ای کوتاه مدت است و بر گزاری مکرر آن باعث از بین رفتن استهلاکی توان حرکت ملی خواهدبود به بالا بردن توان حرکت ملی با انجام فعالیتهای تبلیغی مانند پخش سی دی، شب نامه ها و .... اقدام نمایند.

- برای حفظ دست آوردهای تجمعات گذشته سعی در جمع آوری عکسها، فیلمها و اطلاعاتی مانند نام شهدا، مجروحین و محبوسین داشته و با مستندسازی این قیامها آنها را جاودانه کنند.

- برای آزادی هرچه زودتر دستگیرشدگان، اقدامات موثر حقوق بشری و مراجعه مستمر به مراجع ذی ربط اقدامات سیستماتیک صورت گیرد.

ما، گونئی آذربایجان اؤیرنجیلری بر این باور هستیم که ادامه غیرموثر تجمعات نه تنها باعث اتلاف انرژی حرکت ملی را در پی دارد بلکه باعث ادامه فعالیتها و برنامه های نرمال حرکت ملی شده و باعث کم توجهی فعالین به وقایع سیاسی از جمله در مورد انتخابات مجلس در اواخر سال جاری خواهدشد. البته از سویی شرایط بحرانی و حیاتی دریاچه اورمو ضرورت اقدامات در زمانی کوتاه را بوجود می آورد. با توجه به این موضوع ما دانشجویان ادامه تجمعات را به روزهایی مانند 2 اسفند، روز جهانی زبان مادری، ویا طبق تقویم سالانه اعتراض به خشک شدن دریاچه اورمو یعنی 13 فروردین سال 1391 ارجاع دهیم. زمانهای اعلام شده فرصت مناسب را برای برگزاری وسیع تجمعات و سازماندهی لازم آنها و حضور قدرتمندتر در مقابل شوونیسم را برای فعالین ملی فراهم خواهد آورد. از طرفی این ضرب الاجل فرصت مناسبی برای اقدام حاکمیت و اثبات ادعاهای خود مبنی بر غیرعمد بودن خشک شدن دریاچه اورمو دارد چه در غیر این صورت برگزاری اعتراضات گسترده در آذربایجان کاملا موجه خواهدبود. و البته در این مدت با عدم تحمیل هزینه به فعالین سعی در تمرکز بر بعد سیاسی داشته و برنامه های حرکت ملی در مورد انتخابات مجلس را پیش خواهیم برد.

ما، گونئی آذربایجان اؤیرنجیلری هم سویی خود را با تصمیماتی که مورد قبول اکثریت حرکت ملی باشد اعلام داشته و حضور فکری و فیزیکی خود در مبارزه علیه حاکمیت دیکتاتور و فاشیستی موجود را وظیفه ملی خود می دانیم.

اؤلمک وار دؤنمک یوخ

گونئی آذربایجان اؤیرنجیلری

(جمعی از دانشجویان دانشگاههای اردبیل و اورمو)