آذوح: دانشگاه تبریز به عنوان یکی از مراکز اصلی و همیشه فعال جنبش دانشجویی آذربایجان طی سالهای اخیر و به عنوان یکی ازموتورهای محرک جنبش ملی در آذربایجان هم برای فعالین ملی در آذربایجان  و هم از دیدگاه نهادهای امنیتی حاکمیت منجمله اداره اطلاعات شمالغرب کشور مورد توجه بوده و هست. نهادهای امنیتی حاکمیت برای کنترل و مدیریت دانشجویان فعال در بدنه-ی جنبش دانشجویی در این دانشگاه به دلیل نقش آفرینی موثر ایشان در حوادث و رویدادهای بعد از قیام خونین خرداد ماه سال 1385 تا به امروز ، در چندین مورد اقدام به دستگیریهای گسترده، صدور احکام محرومیت از تحصیل، محرومیت استفاده از امکانات رفاهی دانشگاهی، لغو مجوز فله ای نشریات و تعطیلی کانونهای فعال دانشجویی نموده اند.

همگی دانشجویان بازداشت شده اخیر (مهرداد کرمی، روزبه سعادتی،مهدی حمیدی شفیق، افشین شهبازی و محمد احدی) از اعضای فعال کانون آذربایجانشناسسی این دانشگاه میباشند .این کانون طی سالهای گذشته و بعد از لغو مجوز کانون ادبی سهند و کلیه نشریات متعلق و منتسب به جنبش ملی در آذربایجان تنها تشکلی بوده است که با برگزاری کلاسهای زبان و ادبیات تورکی، تشکیل کمیته های جامعه شناسی، تاریخ معاصر ایران و آذربایجان  تحت نظارت این کانون و انتشار هر از چند گاهی نشریات دانشجویی که بعد از شماره های نخست لغو مجوز می شدند، برپایی اردوهای دانشجویی  به منظور بازدید از شهرهای مختلف آذربایجان جنوبی ونشان دادن حساسیت های خود نسبت به تخریب آثار باستانی اذربایجان با شرکت گسترده دانشجویان دانشگاه تبریز وسایر دانشگاهای آذربایجان، حضور فعالانه در مراسمات ملی، دیدار از خانواده های زندانیان سیاسی آذربایجانی  و ایفای نقش نسبت به مسائل روز حرکت ملی از جمله اعتراضات نسبت به آنچه سیاستهای دولت مرکزی ایران نسبت به تعمدی بودن خشکاندن دریاچه اورمیه نامیده میشود نقش غیر قابل انکاری در پیشبرد، آگاهی بخشی و تاثیر گذاری بر افکار عمومی شهرهای مختلف آذربایجان و گرایش به گفتمان حرکت ملی در میان توده مردم داشته اند.

هر چند تمامی همه فعالیتهایی که این عزیزان داشته اند همگی در چهارچوبهای قانونی، مسالمت آمیز و بدون ایجاد تنش و مشکلی بوده است اما به لحاظ تاثیر گذاری و نقش آفرینی حرکت ملی آذربایجان در عرصه ی سیاسی و اجتماعی ایران(علیرغم بایکوت و اسم نبردن از آن در رسانه های حکومتی) که هم اینک میتوان ادعا کرد در میان تمامی گرایشهای سیاسی موجود در منطقه-ی آذربایجان کفه ی ترازو را به نفع و به حساب گفتمان و مسئله ملی سنگین کرده اند آشفتگی و عصبانیت نیروهای اقتدارگرا و سانترالیست  مرکزنشین را در پی داشته است.این بی حوصلگی و تحمل ناپذیری را میشود در احکام صادره محکومیت به زندان و بازداشتهای طولانی مدت برای فعالین دانشجویی آذربایجانی و بعضا شکنجه های غیر انسانی ایشان نیز مشاهده کرد.

در نگاه اول به نظر میرسد این اقدامات پیش زمینه ای در راستای تعطیلی کانون آذربایجانشناسی دانشگاه تبریز به دلیل اهمیت آن در بسیج نیروهای فعال ملی دراین  دانشگاه باشد  با لحاظ اینکه دبیر این تشکل دانشجویی چندی پیش از طرف نیرهای حراست دانشگاه احضار و در مورد فعالیتهای غیر قانونی این تشکل! هشدار داده شده بود.

ایجاد محدودیت و جلوگیری از ایجاد شبکه های ارتباطی دانشجویان با فعالین دیگر شهرهابا  اعمال فشار و رعب و تهدید عامل دیگری است که ماموران حفظ امنیت در جمهوری اسلامی را بر آن می دارد تابه گمان خویش هسته های فعالیت دانشجویی را پراکنده و منحل سازند.این نیز به خاطر نقشی بوده است که جنبش دانشجویی آذربایجان در وقایع  امسال حرکت ملی منجمله درسلسله تظاهراتهای اخیردر اعتراض به وضعیت بحرانی دریاچه اورمیه ایفآ نموده است.دانشجویان نشان داده اند که در مواقع بحرانی تواناییهای خوبی برای هماهنگی فعالین شهرهای مختلف آذربایجان برای حرکتهای سراسری  در آذربایجان را دارند.

بر همین اساس وهمزمان با نزدیک شدن شدن انتخابات مجلس شورای اسلامی نیروهای امنیتی بیم آن را دارند که جنبش دانشجویی آذربایجان بتواند نقشی فعال و اثر گذار بر چگونگی برخورد آذربایجانیان با انتخابات پیش رو داشته باشد.مطرح شدن مسئله ملی ملل تحت ستم در ایران و مطالبات بحق آنان در انتخابات پیش رو می تواند بر چالشهای نظام حاکم و گرفتاریهای درونی آن بیش از پیش بیفزاید.برگزاری انتخابات هر چند با مشارکت کم اما در سکوت و آرامش خواسته ی نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی می باشد که حضور فعال دانشجویان ملی گرای آذربایجانی- با هر سلیقه ای ولو با مطرح کردن خواسته های ملی- در تقابل با این موضع نهادهای انتظامی و امنیتی می باشد.

آذوح