بیانیه انتقادی جمعی از دانشجویان مستقل آذربایجان به مناسبت روز دانشجوی آذربایجانی

19 اردیبهشت یادآور دلاوری، شجاعت، بصیرت و دوراندیشی قهرمانانی ایست در سال 1374 پاسخی سزاوار به توهینهای کوتاه اندیشان شوونیست دادند و این روز را در تاریخ حرکت ملی به یادگار گذاشتند. دانشجویانی که با ذکاوت و شجاعت عکس العملی مناسب نشان داده موجودیت خود را اثبات کردند. دانشجویانی گفتند تا زمانی که ما هستیم ملتمان بی دفاع نخواهد ماند. این روز نه تنها نقطه عطفی در تاریخ جنبش دانشجویی آذربایجان بلکه نقطه عطفی در تاریخ حرکت ملی و نیز الگویی برای آیندگان این حرکت بوده و هست. انتخاب این روز درسالهای بعد به نام "روز دانشجوی آذربایجان" نیز انتخابی بحق و درست بود.

و ما امروز وامدار و وارث جنبشی هستیم که پستیها و بلندیهای فراوانی را پیموده، کوهی از مشکلات را پشت سر نهاده و هنوز راهی طولانی را در پیش رو دارد و برای رسیدن به هدف نیاز به دقت نظر بیشتری دارد. به همین خاطر هر از گاهی نگاه به گذشته و راهی که پیموده شده و نیز مقایسه آن با موقعیت کنونی راهنمای خوبی خواهد بود.

دوری از جنگ قدرت، هزینه پذیری و آوانگارد بودن، آرمانگرایی، صداقت در عمل، جسارت در نقد و موشکافی مسائل، وجود روحیه انتقادگری و انتقاد از خود و استقلال در تصمیم عمل از جمله ویژگیهای بارز جنبش دانشجویی است. ولیکن با نیم نگاهی به شرایط و موقعیت کنونی جنبش دانشجویی آذربایجان سایه ای کمرنگ از ویژگیهای منحصر به فرد این جنبش را می توان دید. جنبشی که باید در حل مشکلات حرکت ملی به بررسی موشکافانه مسایل پرداخته و با بصیرت و آینده نگری به حل آن بپردازد خود رفتاری بیمارگونه را به نمایش گذارده است. عدم دقت به درون حرکت ملی و پیرامون آن باعث باعث تضعیف نقش نقادانه آن که از ضروریات هر جنبشی است شده است. عدم استقلال در تصمیم گیریها این حرکت را تبدیل به بازیچه ای برای قدرت طلبان کرده است که در روزهای گذاشته نیز شاهد آن بودیم. تشکیلاتی برای یارگیری باعث تقسیم بندیهای غیر ضروری در داخل جنبش دانشجویی شده و عده ای دیگر نیز با نامی بی نام برای نام گذاری سال، دست به فریفتن دانشجویان بی خبر با برگزاری اردوهای چندین نفره می زند؛ و نتیجه گروه بازی چند نفر و رقاب کذاییشان با تشکیلاتها  مقلدانی از جنس دانشجویان است. دانشجویانی که می بایست منتقدان قدرت باشند نه بازیچه شان. دوری از آرمانگرایی و ایده آلیسم در جنبش دانشجویی به صورت بارزی به چشم می خورد. صداقت عمل نیز شهید بازیهایی است که جنبش دانشجویی را بازیچه خود کرده اند. اگرچه معتقد به کار گروهی و حتی تشکیلاتی هستیم و فعالیت دانشجویی را بستری برای فعالیت طولانی مدتتر می دانیم لیکن برخورد سطحی با سازمان دهی و نیز وابستگی بسیار شدید برخی فعالین دانشجویی به خارج از دانشگاه را که گاها صورت پیروی بی چون و چرا به خود می گیرد را آفت خلاقیت و پیشرفت دانشجویان ارزیابی می کنیم.

ما ضمن ناشایست دانستن استفاده ابزاری از نام جنبش دانشجویی آذربایجان و دانشجویان به مانند آنچه در اردوهای اخیر دانشگاههای در اورمو و تبریز(توفارقان) صورت گرفته و نادرست خواندن نگاههای ابزاری به حرکت دانشجویی، از تمامی فعالین غیردانشجو می خواهیم نه در نقش مداخله گر و بازیگردانی که در نقش یاریگر و همراه جنبش دانشجویی در کنار فعالین دانشجویی باشند. ایمان داریم با بصیرت در رصد جریانات و هوشیاری بیش از پیش در عمل و دوری گزینی از باندبازیها و جلوگیری از اعمال مداخله جویانه و جهت دهی در تصمیم  توسط فعالین دانشجویی، شاهد جنبشی پویاتر و قدرمندتر خواهیم بود.

نقد خود بطور یقین جسورانه ترین نوع نقد است. امیدواریم بواسطه این بیانیه جسارت دوباره برای انتقادگری در کالبد جنبش دانشجویی دمیده باشیم تا شاید شاهد آغازی دوباره در این جنبش باشیم. به امید اوجگیری دوباره جنبش دانشجویی در روزی که به نام دانشجوی آذربایجانی است.

جمعی  از دانشجویان دانشگاههای شهرهای اورمو، تبریز، توفارقان، زنجان، مراغه، اردبیل

Share/Save/Bookmark