فراخوان جمعی از دوستداران طبیعت و فعالین حرکت ملی آزربایجان برای گردهمایی سمبلیک در کنار پل آجی چای تبریز ــ روز 13 فروردین 1390

به یاری نگین سرخ آزربایجان دریاچه اورمیه بشتابیم

دریاچه اورمیه دومین دریاچه شور بزرگ در سطح جهان واقع در استان آذربایجان غربی دارای مساحتی به ابعاد ٥ هزار و ۲۰۰ کیلومتر مربع می باشد. يکي از نادرترين ذخيره‌گاه‌هاي زيستي ايران و جهان و داراي 102 جزيره کوچک و بزرگ است این دریاچه که بعد از دریاچه خزر بزرگترین دریاچه منطقه خاورمیانه که با القابی چون عروس زیبای آزربایجان ، نگین سرخ آزربایجان ، قوی سفید آزربایجان و ... شناخته شده است و از سوي سازمان يونسکو به عنوان ذخيره‌گاه طبيعي به ثبت جهاني رسيدهدر حال خشک شدن می باشد.

خشک شدن نگین سرخ آزربایجان بر اساس سیاستهای غلط حکومت توتالیتری حاکم بر ایران از جمله احداث سد بر روی رودخانه های منتهی به درياچه ،  احداث جاده ميانگذر ، احداث پل ميانگذر و ... می باشد.

بالارفتن میزان شوری آب دریاچه و کاهش میزان آرتیمیا (تنها موجود زنده دریاچه) سبب کاهش مواد غذایی در دریاچه و در نتیجه کوچ پرندگان از منطقه شده است. فلامینگوهای مهاجر دیگر به این منطقه پرواز نمی کنند. مناطقی که آب فروکش کرده، تبدیل به شوره زار شده است. رنگ آبی دریاچه جای خود را به رنگ قهوه ای داده است. درصد شوری آب بیش از بیست برابر افزایش یافته شده است. و بالاخره موقعیت دریاچه سبب حیرت تمامی بینندگان می گردد.

با توجه به ميزان بالاي نمك در درياچه اورمیه، خشك شدن درياچه و ورزش بادهاي حاوي نمك به سمت شهرها و زمين‌هاي كشاورزي اطراف درياچه، سبب نابودي زمين‌هاي كشاورزي، زيستگاه‌هاي جانوري، شهرها و ... را علاوه بر آذربايجان غربي، در ساير استان‌هاي همجوار مثل آذربايجان شرقي، زنجان، كردستان و كشورهاي توركيه، عراق و جمهوري خودمختار نخجوان به دنبال خواهد داشت.

13 فروردين سال گذشته با فراخوانهاي عمومي در يك اقدام مدني پل روگذر درياچه براي اجتماع و اعتراض به خشك شدن درياچه اورميه در نظر گرفته شد . در عین شرایط خفقان موجود و بستن راههای منتهی به دریاچه  از طرف حاکمیت ، فعالین جسور ملی و دوستداران طبیعت توانستند خود را به هر طریق ممکن به اطراف دریاچه رسانده واعتراض خود را نسبت به خشک شدن دریاچه به گوش رسانه های داخلی و خارجی برسانند .

بنابراين امسال با درك شرايط موجود با تبادل افكار بين فعالين  قرار براين بوده كه حركت مدني اعتراض به خشك شدن درياچه اورميه ، در داخل شهرهاي آزربايجان انجام پذيرد.

بر همین اساس ما جمعی از دوستداران طبیعت و فعالین حرکت ملی آزربایجان برای نشان دادن اعتراض خود نسبت به عدم حمایت مسئولین ذیربط از عروس زیبای آزربایجان ، با گردهمایی نمادین خود در13 فروردین ماه 1390 همزمان با روز طبیعت در کنار پل " آجی چای "  تبریز و با ریختن جرعه ای آب به رودخانه خطر نابودی این موهبت طبیعی را به گوش جهانیان رسانده ، تا مسئولین ذیربط را وادار کنند که برای نجات دریاچه اورمیه چاره ای بیندیشند .

لذا از تمامي فعالين ساير شهرهاي آزربايجان انتظار می رود همگام با تبريز مكاني را براي نمايش روح همبستگي ملي كل آزربايجان جنوبی جهت اعتراض به خشك شدن درياچه مليمان انتخاب كرده و مراتب نگراني خود را برای جلب توجه به وضعیت خطیر دریاچه اورمیه نسبت به سياستهاي غلط حكومت مركزي ابراز دارند .

وعده دیدار ما روز شنبه 13 فروردین ماه 1390 ساعت 3.30 بعد از ظهر در کنار پل آجی چای ( تلخه رود ) تبریز